Epifaniczny tom 9 – rozdział 10 – str. 588
przebłysk nadchodzącego czasu błogosławieństwa i chwały. Z lękiem i drżeniem przed możliwością upadku możemy pokornie dziękować i chwalić Boga za poszerzone i radośniejsze poglądy o tym błogosławionym okresie, których raczyła nam udzielić łaska Boża, nam, którzy jesteśmy o wiele mniej zdolni niż ci książęta utracjuszy koron.
(11) Zwrócimy teraz naszą uwagę na 1 Sam. 20. Pogoń antytypicznego Saula za naszym Pastorem w sferę jego działalności związanej z żęciem i z jego charakterem, jak widać, spowodowała, że brat Russell zaczął usprawiedliwiać się przed swoimi przyjaciółmi z klasy Jonatana w nominalnym kościele ze względu na to, że posądzono go o herezję, rozerwanie w kościołach itd. Takie posądzenia rzucał na niego antytypiczny Saul i jego posłańcy (Dawid uciekłszy […] przyszedł, i mówił przed Jonatanem, w. 1.). Jego retoryczne pytania (Cóżem […] co […] co) sugerują, że zaprzeczył, iż praktykował złe uczynki (uczynił), nauczał błędu (nieprawość) i popełniał niesprawiedliwość (grzech) wobec książąt utracjuszy koron (ojcu twemu), dlatego ich działania, zmierzające do pozbawienia brata Russella społeczności i służby w kościołach, nie zostały usprawiedliwione (szuka duszy mojej). Wierniejsi i bardziej miłujący prawdę utracjusze koron (który, w. 2.) odczuwali odrazę do takiego postępowania ze strony niektórych książąt utracjuszy koron (Boże uchowaj; dosłownie: profanacja) i zapewnili brata Russella, że nie zostanie pozbawiony takiej społeczności i służby (nie umrzesz). Antytypiczny Jonatan czuł, że książęta utracjuszy koron mieli do członków antypicznego Jonatana takie zaufanie, które skłoniłoby ich do powiedzenia im tego, co planują uczynić (nie czyni ojciec mój […] nic […] aż mi […] oznajmi). Nie widząc powodu, dla którego nie powiedziano im o takim planie, gdyby taki istniał, czuli, iż taki plan nie jest rozważany (azażby taić miał ojciec mój). Jednak brat Russell potwierdził uroczyście (przysiągł Dawid, w. 3.), że taki plan został przyjęty i ukryty przed antytypicznym Jonatanem przez książąt utracjuszy koron, ponieważ wiedzieli o tym, że antytypiczny Jonatan sprzyjał bratu Russellowi (wie zaiste ojciec twój, żem znalazł łaskę w oczach twoich) i pragnęli oszczędzić uczucia