Epifaniczny tom 9 – rozdział 2 – str. 123
i jest przez nią zaakceptowane (Jan 5:39; Izaj. 8:20; 30:21; 5Moj. 29:29; 31:10-13; 2Tym. 3:15-17; Dz.Ap. 8:28,30; 17:11; Psalm 1:2; 119:96-100,103,105,140; 147:19; Jer. 15:16; Ezech. 3:10; Łuk. 11:28; Rzym. 15:4; 2Piotra 3:2; Obj.1:3). Te wersety pokazują, że Biblię należy traktować i studiować ją jako źródło oraz regułę wiary i praktyki. Zatem jak ma być badana? Odpowiadamy: powinna być badana jako księga tekstów, którą jest. Jeśli ktoś zapyta: co znaczy badać Biblię jako księgę tekstów? Odpowiadamy: badać, jak kiedyś robili to Bereanie. To jest widoczne w Dz.Ap. 17:11, gdzie Bereanie są uważani za szlachetniejszych od Tesaloniczan, dlatego że słuchali z gotowością umysłu tego, co Paweł im głosił i codziennie badali Pisma, by zobaczyć czy to, co on im mówił było prawdziwe. Mamy tutaj zaakceptowaną przez Boga metodę badania Biblii: (1) członek gwiezdny przemawiający jako usta Jezusa tłumaczy Boskie poselstwo, Słowo Boże; (2) pilne słuchanie i gotowość umysłu jest potrzebna do przyjęcia jego poselstwa; (3) codzienne studiowanie Biblii, aby sprawdzić skąd pochodzą te nauki i czy są zgodne z Biblią. Dlaczego ta metoda jest właściwa? Dlatego, że Jezus, jako jedyny tłumacz Słowa Bożego, prawie zawsze i prawie całkowicie daje prawdę na czasie przez członków gwiezdnych. Z tego powodu pierwszą potrzebną rzeczą w badaniu Biblii jest kontakt z danym członkiem gwiezdnym, pełniącym służbę w danym czasie. To odbywa się czasami świadomie, a czasami nieświadomie. W tym drugim przypadku Jezus wpływa na tych, którzy są szczerego serca, doprowadzając ich do członka gwiezdnego osobiście lub do tych, którzy tego członka gwiezdnego uznali, lub do jego pism. A nawet, gdy kontakt bezpośredni albo pośredni został nawiązany, główną formą łączności pozostają pisma członka gwiezdnego.
(34) Te trzy metody działały szczególnie w Paruzji i Epifanii. Dlatego pisma obu Posłańców, Paruzji i Epifanii,