Epifaniczny tom 9 – rozdział 2 – str. 124
jako główne formy kontaktu, powinny być używane za podręczniki do studiowania Biblii. Te pisma są przepełnione cytatami biblijnymi, podanymi jako dowody. To, co ci posłańcy podali, powinno być poddane próbie Biblii jako księgi tekstów. Nauki Posłańców i nauki innych, wcześniejszych członków gwiezdnych powinny być badane z pełną gotowością umysłu, by sprawdzić, czy ich nauki pochodzą z Biblii i czy są z nią zgodne. To jest prawdziwe badanie Biblii, i jako takie jest owocne i daje wzrost w wiedzy, łasce i służbie. Dlatego bereańska metoda badania Biblii jest najlepsza i to właśnie jej dawniej używali szlachetni Bereańczycy. Dlaczego oprócz przyczyn podanych wyżej, badanie Biblii jako podręcznika nie jest owocne? Ponieważ Bóg nie rozmawia ze wszystkimi z ust do ust. Bóg w ten sposób rozmawia tylko z Jezusem, a Jezus przemawia przez swoje usta, członków gwiezdnych. Ze względu na to, że Jezus podczas takiego badania nie tłumaczy Słowa Bożego bezpośrednio, badanie takie zamiast przynosić prawdę, wytwarza błąd. Tylko członkowie gwiezdni otrzymują błogosławieństwo z bezpośredniego badania Biblii, ponieważ Jezus jest jedynym, który sprawia, że są błogosławieni prawdą, gdy staje się prawdą na czasie. Stąd, wszyscy bracia, którzy nie są członkami gwiezdnymi, bez względu na to, czy są nauczycielami w Kościele czy nie, którzy badają Biblię w ten sposób – jeśli badają ją jako podręcznik, popadną w błąd. Badanie przez nich Biblii powinno polegać na tym, że z gotowością umysłu analizują nauki członków gwiezdnych, by dowiedzieć się, czy są prawdziwe, a gdy uznają je za prawdziwe, powinni szukać dalszego poparcia tych nauk w cytatach Pisma Świętego, które nie były podane jako dowód. Taki jest przywilej nauczycieli Kościoła, którzy nie są członkami gwiezdnymi. Badanie Biblii jako podręcznika sprawia, że powstają w Kościele fałszywi nauczyciele i przesiewacze, jak np. doświadczenia z Paruzji i Epifanii tego dowodzą. To jest przyczyna tak licznych błędów popełnianych