Epifaniczny tom 9 – rozdział 2 – str. 98
i było potrzebne braciom, a czynił to bez najmniejszej ilości pychy. Nasz Pastor mówił o swoim urzędzie, który po urzędzie naszego Pana był najwyższym urzędem, jaki istota ludzka mogła pełnić, to jest o urzędzie Onego Sługi i nadmieniał, że posiadał cechy wymagane do pełnienia tego urzędu, tj. mądrość i wierność. Nie mówił tych rzeczy pyszniąc się, ale dlatego, że było to prawdziwe i konieczne, aby lud Pana o tym wiedział. Mojżesz napisał słowa w. 3. bez pychy i dlatego że były prawdziwe, i żeby Izrael o tym wiedział. Z tego wynika, że Mojżesz mógł napisać i napisał te słowa o sobie bez pychy. A zatem wyżsi krytycy ani nie udowodnili, że Mojżesz nie napisał Pięcioksięgu, ani też nie udowodnili, że nie napisał słów z w. 3.
(11) Istniała głębsza przyczyna napisania tych słów, chociaż Mojżesz tego nie rozumiał. Słowa te były typem tego, że nasz Pan, jako antytyp Mojżesza, jest najbardziej cichą Boską istotą w całym wszechświecie (Żyd. 3:1-6; prosimy zauważyć, że wspomnienie o Panu jako o antytypicznym Mojżeszu jest wzięte z rozdziału, który badamy – 4Moj. 12:7). Cichość jest to uległość serca i umysłu. Ktoś, kto jest cichy, daje się pouczyć w umyśle i poprowadzić w sercu. Bóg wybrał Mojżesza do realizacji swoich celów, ponieważ on ze wszystkich ludzi na Ziemi najbardziej dał się pouczyć i poprowadzić oraz natchnął go do napisania o sobie tych słów, gdyż Bóg chciał, by on w tych słowach przedstawiał błogosławionego Pana Jezusa, który wobec Boga był najbardziej cichy – był istotą, która w całym wszechświecie najbardziej dała się pouczyć i poprowadzić. I czy nasz drogi Pan nie dowiódł, że zawsze taki był? Czy nie był taki w swym przedludzkim stanie? Czy nie był przykładem cichości, gdy był na Ziemi i to podczas najcięższych prób? Czy tego nie dowiódł od czasu, gdy Jego zmartwychwstanie i wniebowstąpienie okazało się prawdą? Tak, przez całą wieczność On będzie pokazywał, że jest to prawda, że jest cichy. Tak, jest godzien zajmowania najwyższego miejsca po Bogu nie tylko ze względu na charakter, ale także ze względu na każdą dobrą zaletę, jaką posiada. Jak cudowny jest nasz Pan z powodu swej wielkiej cichości i wszystkich innych łask! Godny jest ten Baranek!