Epifaniczny tom 9 – rozdział 3 – str. 193
Conybeare’a i Howsona, Farrara, Ramseya, Lewina, Pfleiderera i Smitha. Dobry życiorys św. Jana napisał McDonald, a Renolds napisał wartościowy życiorys Jana Chrzciciela. Shaff i Farrar wydali doskonałe opisy sławnych osób Nowego Testamentu, a Ramsey, Lechler i Weizsaecker charakterystyki głównych postaci i wydarzeń z Dziejów Apostolskich. W zakresie historii Kościoła wiele materiału odkryli antytypiczni szpiedzy tacy jak: Kurtz, Moeller, Hase, Geyer, Hurst, Trench, Ayer, Sheldon, Newman, Dwyer, Fisher, Lea, Nippold, Schaff (ojciec i syn), a Krueger, Fulton, Briggs i Salmond i Creighton wydali serię książek o różnych okresach historii Kościoła. Podobnie w dziedzinie biografii członków Kościoła zostało odkrytych wiele cennych informacji o różnych sługach Bożych. Tu wspomnimy tylko niektórych biografów członków gwiezdnych, są to: McCabe – Abelarda, Hausrath – Arnolda z Bresci, Emerton – Marsiljusza, Lechler – Wycliffa, (Dawid) Shaff – Husa, Miller – Wessela, Vilari – Savonaroli, Koestlin – Lutra, Jackson – Zwingliego, Vedder – Hubmaiera, Willis – Serveta, Polland – Cranmera, Dexter – Browne’a, Penney – Foxa, Curnock – Wesleya i White – Millera. W tym samym czasie ukazały się też inne dobre biografie.
(14) Drugą częścią historycznej gałęzi wiedzy biblijnej jest chronologia. Ponieważ właściwa chronologia była w rękach ludu Bożego podczas ruchu Millera, tzn. przed Paruzją, dlatego jedyny użytek, jaki antytypiczny Mojżesz mógł zrobić z antytypicznych szpiegów w związku z chronologią, to odnalezienie potwierdzenia odnoszących się do niej lub związanych z nią kwestii. I różne takie potwierdzenia zostały wydobyte na światło dzienne szczególnie przez szpiegów, którzy byli w prawdzie, np. brata Russella i pięciu braci, którzy byli antytypem Gabriela z Dan. 9. Jeszcze inni, którzy nie byli w prawdzie, dokonali pewnych rzeczy w tej dziedzinie, np. Piazzi Smyth, Rawlinson, Beecher, Hippisley itd. Archeologia jest trzecią częścią historycznej wiedzy biblijnej.