ŻNIWO WIEKU EWANGELII
W TYPIE I ANTYTYPIE

4Moj. 31:1–54

WOJNA DUCHOWA – WYDARZENIA POPRZEDZAJĄCE – WALKA – ZWYCIĘSTWO – POLECENIE ODNOSZĄCE SIĘ DO ODPOWIEDNICH I NIEODPOWIEDNICH JEŃCÓW– DO ZDOBYTYCH ZWIERZĄT – DO INNYCH ŁUPÓW

      Zbliżamy się do rocznicy przejścia naszego Pastora poza zasłonę – 31 października 1916 r. Nadchodząca rocz­nica (1938 r.) będzie dwudziestą drugą i tak, jak wcześniej przyjaciele w prawdzie epifanicznej będą ją świętować 31 października specjalnymi usługami, które są dodatkiem do udziału w szczególnym wysiłku związanym z drugą walką Gedeona – wykładów, kolportażu, pracy strzeleckiej i ochot­niczej. Dotyczy to okresu od 16 października do 7 listopada, między ostatnim opuszczeniem Betel przez naszego Pastora a dniem jego pogrzebu, który odbył się krótko po godz. 6.00 wieczorem 6 listopada, tj. według Boskiego sposobu liczenia – 7 listopada. Ten rozdział będzie pamiątkowym artykułem upamiętniającym rocznicę jego śmierci. To, że będzie do tego odpowiedni, jest widoczne z dwóch faktów: (1) pewna część jego udziału w pracy Żęcia jest przedstawiona w typie Fineesa niosącego dwie trąby, którymi trąbił na alarm podczas wojny opisanej w w. 1-24; i (2) pod zwierzchnictwem Pana nadzo­rował on wojnę opisaną w tych wersetach. W związku z tym nasi przyjaciele mogą uważać ten i inne rozdziały tej książ­ki za pamiątkowe, rocznicowe artykuły dotyczące naszego Pastora.

      (2) W 4 Moj. 31. mamy typiczną historię Paruzji i Epifa­nii, przedstawioną w obrazie wojny, w tym, co ją poprzedzało w charakterze i skutkach. W w. 1-24, 48-54 praca paruzyjna przedstawiona jest przez obraz wojskowy, w którym wybrani wojownicy Izraela odnieśli najbardziej wyjątkowe zwycięstwo, zabijając wszystkich żołnierzy przeciwnika bez straty nawet jednego żołnierza izraelskiego, biorąc ze sobą do domu wielu

poprzednia strona – następna strona