Epifaniczny tom 9 – rozdział 5 – str. 338
In Memoriam
Z pewnością chętnie skorzystają oni z tych możliwości i tym sposobem będą dążyć, aby jego – w rzeczywistości Boskie – dzieło przetrwało.
Wśród innych obietnic, jakie Pan dał sprawiedliwym jest jedna, która zapewnia, że będą oni w wiecznej pamięci, tzn. będą zachowani w świętej, pełnej czci i miłującej pamięci za swoją wierność (Ps. 112:6). Chociaż obietnica ta dotyczy szczególnie Starożytnych Godnych, to jednak w ogólny sposób można ją zastosować do wszystkich sprawiedliwych. W Piśmie Świętym są wyszczególnieni niektórzy ze sprawiedliwych, a już samo wymienienie ich imion jest gwarancją, że będą oni w wiecznej pamięci. Ponieważ tak długo jak trwać będzie wieczne Słowo Boże, tak długo będzie zachowana święta, pełna czci i miła pamięć takich osób, jak np.: Abraham, Izaak, Jakub, Józef, Mojżesz, Jozue, Dawid, Eliasz, Jan Chrzciciel, Jezus, Paweł, Piotr, Jan, itd., a więc również w taki sam sposób w historii Kościoła niektórzy sprawiedliwi są wyszczególnieni po imieniu, a sama wzmianka o nich jako o antytypach pewnych osób z Pisma Świętego, jest gwarancją, że pozostaną oni w wiecznej pamięci. Tak długo, jak wieczne Słowo Boże jest zrozumiane we właściwych antytypach, tak długo takie osoby jak Marsyliusz, Wyclif, Hus, Wessel i nasz drogi Pastor będą zachowane w świętej, pełnej czci i miłującej pamięci. Tak, wierzymy, że ze wszystkich pozabiblijnych postaci, nasz drogi Pastor pozostanie w najbardziej świętej, pełnej czci i miłującej pamięci. Możliwe, że będzie on ceniony najwyżej tuż po naszym Panu, miłowany i zaszczycony ponad wszystkich innych, którzy żyli na Ziemi. Nie mówimy tego z myślą o czczeniu aniołów w naszym sercu, ale dlatego, że w proroctwach i typach Pisma Świętego, oprócz naszego Pana, jest on bardziej zaszczytnie pokazany niż jakikolwiek inny członek Kościoła i dlatego, że oprócz naszego Pana, jemu były powierzone większe przywileje i przez niego były wykonane większe dzieła w imieniu Boga niż dane jakiemukolwiek i wykonane przez jakiegokolwiek innego sługę Bożego. Nie wstydźmy się cenić, miłować i czcić tego, którego Jehowa nie mniej cenił,