Epifaniczny tom 9 – rozdział 6 – str. 377
Niektóre krótkie typy opisujące Posłańca Paruzji
np. starszych zborowych, ochotników, kapitanów pracy ochotniczej. Wykonywał także tę pracę, usuwając nieodpowiednie osoby spomiędzy pracowników i organizując dla tych pracowników każdego rodzaju pomoc w postaci literatury, pola służby, pomocy finansowej, a także zachęty, porady itd. Fakty dowodzą, że brat Russell wypełnił obie funkcje w tym zakresie jego pracy.
(19) Czwartą funkcją Eleazara, opisaną w 4Moj. 4:16, było dbanie o olejek namaszczania. Olej namaszczania przedstawia Ducha Świętego z punktu widzenia uzdalniania nas do służby klasie Chrystusa. Składniki antytypicznego oleju namaszczania, jako konieczne warunki do służby, są zwięźle opisane w Izaj. 11:2. Treść tego opisu może zostać przedstawiona następująco: zalety mądrości, sprawiedliwości, miłości i mocy, każda rozwinięta osobno, każda zrównoważona z innymi i w tej równowadze wszystkie kontrolujące pozostałe nasze zalety (2Piotra 1:5-8), uzdalniające nas do naszej służby jako Chrystusa. Obowiązkiem naszego Pastora, Eleazara Żniwa Wieku Ewangelii, jako nauczyciela, było pouczanie Kościoła o naturze namaszczania, o klasie namaszczanej, ich obowiązkach, przywilejach osiągania wiedzy, o służbie, rozwoju i cierpieniach oraz o perspektywach tej klasy. On te rzeczy wykonał w największym stopniu w Wykładach Pisma Świętego, Strażnicach i kazaniach. Wszystko, czego nauczał o rozwoju łask podczas używania ich w służbie, należało do jego nauczycielskiej odpowiedzialności związanej z antytypicznym olejem namaszczania. Jego nauki o ożywieniu, rozwoju, wzmacnianiu i równoważeniu Ducha w takim stopniu, w jakim dotyczyły kwalifikacji do służby, także należały do dbania o olej namaszczania. Jego funkcja wykonawcy w tym zakresie wymagała od niego, by nadzorował mianowanie odpowiednich osób do różnych form służby. Czynił to bezpośrednio w przypadku pielgrzymów, kolporterów, osób pracujących z Fotodramą, w Domu Biblijnym i Betel, kierowników oddziałów zagranicznych i pracowników wydawnictw. Czynił to pośrednio w przypadku starszych zborowych, diakonów, kapitanów pracy ochotniczej, ochotników,