Epifaniczny tom 9 – rozdział 6 – str. 404
Niektóre krótkie typy opisujące Posłańca Paruzji
ponieważ nikt nie jest wierny, jeśli nie jest wierny aż do śmierci. To publiczne ogłoszenie w przypadku typu i antytypu było nagrodą za gorliwość dla Pana i za przyprowadzenie ludu do pojednania z Panem w rozważanym temacie: „okazał gorliwość o swego Boga i dokonał przebłagania za synów Izraelskich” (BW).
(46) Siostra Russell była bardzo gorliwa w bronieniu swojego męża przed oszczerczymi atakami spiskowców i w ten sposób broniła sprawy prawdy (Strażnica 1894, s. 167-174). Dlatego Pan nagrodził ją w taki sposób, w jaki wyjątkowo posługiwał się innymi kobietami (Dz.Ap. 21:9), przywilejem bycia Jego rzecznikiem ogłaszającym antytypiczną nagrodę, tzn. powiadamiającym lud Pana, że brat Russell, jako sługa Boży jest Onym Sługą. To zostało objawione jej jako pierwszej późnym latem 1894 r. Najpierw powiedziała o tym bratu Russelowi, który przez długi czas starał się odeprzeć tę myśl, aż w końcu nie był w stanie dłużej się jej przeciwstawiać, ponieważ argumenty na korzyść tej myśli są bezsporne. Krótko po rozmowie z różnymi osobami na ten temat opublikował tę myśl, najpierw w artykule w Strażnicy 1896, s. 47 (R1946, Ten Sługa – przyp. tłum.), a później w P4, s. 613,614. Tak więc ani Jezus, ani brat Russell nie uważali za nieodpowiednie, aby „widzieć siebie w Pismach”. Na podstawie powyższego nie możemy powiedzieć, że nasz Pastor został Onym Sługą po swoich walkach z kombinacjonistami w 1893 r. oraz 1894 r., gdyż w 1879 r., w tym czasie, kiedy przez 3 dni walczył z demonami i opanowanymi przez demonów ludźmi odnośnie do tematu ofiary za grzech (antytypiczny Jasobam walczący z Filistynami w dolinie demonów podczas starania się o wodę ze studni antytypicznego Betlejem), został postanowiony Onym Sługą jako tłumacz Słowa. Od wiosny 1876 r. brat Russell był Onym Sługą jako wykonawca i usługiwał jako taki przez lata, chociaż on sam ani nikt inny o tym nie wiedział. Nagrodą daną mu w 1894 r. było zapoznanie jego