Epifaniczny tom 9 – rozdział 7 – str. 445

Daniel – typ i antytyp

przedstawiony jako podający właściwe znaczenie antytypu, podczas gdy kler itd. jest przedstawiony jako zupełnie pogubiony i zawstydzony swoją niewiedzą. Poniżej nie będziemy przytaczać wydarzeń z 5. rozdziału Księgi Daniela, lecz jedynie podamy wykładnię tego typu. W tym 5. rozdziale Balsazar przedstawia nominalny lud Boży w państwie, kościele i kapitale, szczególnie jego przywódców jako klasę. Liczba tysiąca książąt (w. 1.) wskazuje na to, że ta grupa była bardzo liczna. Żony króla reprezentują główne, a nałożnice mniejsze organizacje nominalnego ludu Bożego. Uczta (w. 1.) przedstawia paruzyjne przywileje i korzyści, szczególnie te, jakie zawłaszczył sobie nominalny lud Boży podczas jednoczenia się kościołów w okresie Paruzji. Złote i srebrne naczynia (w. 2.,3.) przedstawiają Boskie prawdy, które wraz z prawdziwym ludem Bożym zostały wzięte do niewoli symbolicznego Babilonu podczas ciemnych wieków. Rozkaz przyniesienia naczyń na ucztę pokazuje wymagania, by nauki Słowa Bożego zostały podporządkowane nieczystym praktykom Babilonu. Wlanie babilońskiego wina do tych naczyń to fałszowanie Boskiej prawdy babilońskimi błędami. Ucztujący, którzy pili z naczyń, przedstawiają antytypicznych Babilończyków, spożywających mieszaninę prawdy i błędu na ich uczcie podczas Paruzji. Palce ludzkiej ręki (w. 5.), piszącej na ścianie, przedstawiają okazanie się Boskiej mocy (ręka) na symbolicznych murach Babilonu (jego władzach politycznych, finansowych, kościelnych, społecznych i pracowniczych). Ujrzenie przez króla części ręki, która pisała (w. 5.), przedstawia częściowe uznanie przez nominalny lud Boży tego, że wydarzenia, których jest świadkiem, są okazaniem Boskiej mocy, zamanifestowanej w znakach czasów, występujących w politycznych, finansowych, kościelnych, pracowniczych i społecznych władzach Babilonu.

      (16) Wielki niepokój króla na widok pisma na ścianie (w. 6.) przedstawia obawy chrześcijaństwa związane z wydarzeniami, które okazały się znakami czasów − „[…] ludzie

poprzednia stronanastępna strona