Epifaniczny tom 9 – rozdział 7 – str. 451
Daniel – typ i antytyp
W tym rozdziale, tak jak w poprzednich, Daniel reprezentuje naszego Pastora. Takie jest przesłanie półstronicowej ilustracji w Kazalnicy Ludowej wykorzystywanej do promowania zebrań publicznych, zamieszczonej także w sprawozdaniu konwencyjnym z 1913 r. Dariusz przedstawia naszego Pana, czasami działającego bezpośrednio, a czasami pośrednio wobec Jego ludu. Królestwo (w. 1.) przedstawia Kościół laodycejski – nominalny i prawdziwy – jako nominalne i prawdziwe Królestwo zarodkowe; 120 starostów (w. 1.) – wodzów w kościele nominalnym. Trzej książęta (w. 2.) reprezentują trzech wodzów trzech części Kościoła laodycejskiego: papieża jako przywódcę katolicyzmu, zwierzchnika federacji kościołów jako głowę zjednoczonego protestantyzmu i brata Russella jako wodza ludu prawdy. Wśród nich (w. 2.) brat Russell był głównym wodzem jako przywódca prawdziwego ludu Bożego. 120 antytypicznych starostów, wodzów kościoła nominalnego, miało zdawać sprawozdania tym trzem przywódcom tak, aby Pan Jezus nie był obciążony. Takie ułożenie spraw miało początek bardzo wcześnie w Paruzji, a później objęło federację kościołów. Jak Dariusz przedkładał Daniela nad pozostałych książąt i 120 starostów (w. 3.) z powodu jego nadzwyczajnych talentów i charakteru, tak w antytypie brat Russell z tych samych powodów był stawiany wyżej przez naszego Pana niż papież, głowa federacji i inni przywódcy kościoła nominalnego. Zamiar króla, by postawić Daniela nad całym królestwem (w. 3.), przedstawia rozważanie naszego Pana dotyczące wprowadzenia brata Russella na to antytypiczne stanowisko, co jednak nigdy nie nastąpiło. Istnieje powiedzenie, że zazdrość jest hołdem, jaki niższość składa wyższości. Tak było i w tym przypadku. Dwóch książąt i 120 starostów usiłowało znaleźć nieprawidłowości w sprawowaniu przez Daniela urzędu królewskiego administratora, lecz im się to nie udało (w. 4.), co jest odniesieniem do postępowania papieża, przywódcy federacji i innych wodzów kościoła nominalnego, którzy w podobny sposób próbowali zachowywać się wobec naszego Pastora, jednak oni również ponieśli klęskę. Jak ci pierwsi doszli do wniosku, że tylko w religii Daniela, mogliby uzyskać nad nim