Epifaniczny tom 9 – rozdział 7 – str. 462
Daniel – typ i antytyp
jako Duch w Boskiej naturze musiał być niewidzialny w swoim drugim adwencie. W jego umyśle zrodziło się pytanie: jak zatem moglibyśmy zauważyć Jego obecność, gdybyśmy tego nie wiedzieli z proroczej chronologii? Był przekonany, że w żaden inny sposób nie było to możliwe. Po raz pierwszy był gotów zbadać, niemalże pozbywając się uprzedzenia, czy prorocza chronologia jest częścią planu Bożego. W tym duchu zaczął korespondować z bratem Barbourem, a następnie zorganizował spotkanie z nim w Filadelfii, gdzie odbywała się wystawa Centennial Exposition (Wystawa Stulecia – duża międzynarodowa wystawa mająca na celu zaprezentowanie osiągnięć narodów. Pierwsza Wystawa Światowa miała miejsce w USA i upamiętniała rocznicę podpisania Deklaracji Niepodległości. Odwiedziło ją około 10 milionów gości – przyp. tłum.) i gdzie brat Russell podczas trwania tej Wystawy Światowej (od 10 maja do 10 listopada 1876 r.) miał jeszcze jeden sklep, oprócz dwóch innych znajdujących się w Pittsburghu. Poproszenie brata Barboura o spotkanie w Filadelfii było jego pierwszym czynem jako urzędującego Onego Sługi, zgodnie z typem Dawida, ponieważ tak jak Dawid panował 40,5 roku, tak 40,5 roku upłynęło od 30 kwietnia 1876 r. do sceny z togą, jaka rozegrała się w dniu 30 października 1916 r.
(32) Tego lata (1876 r. – przyp. tłum.) wieczorami obaj badali wspólnie Biblię, ponieważ w ciągu dnia brat Russell był zajęty pracą w sklepie. Brat Barbour wyjaśniał bratu Russellowi zagadnienia związane z chronologią i z Księgą Daniela, a brat Russell przedstawiał mu prawdę na temat Okupu, celu i sposobu drugiego adwentu naszego Pana, wieczności fizycznego wszechświata i natury, zniszczenia symbolicznego wszechświata, duchowego istnienia Chrystusa od Jego zmartwychwstania, Wieku Ewangelii przeznaczonego na wybór Kościoła jako Oblubienicy Chrystusowej i jej Towarzyszek w celu błogosławienia podczas Tysiąclecia niewybranych, umarłych i żyjących, o istocie Dnia Sądu itd. Można zauważyć, że brat Russell przekazał bratu Barbourowi zdecydowanie więcej prawd niż otrzymał od brata Barboura. Co więcej, prawdy, które brat Barbour podał bratu Russellowi pochodziły od innych, zwłaszcza od brata Williama Millera i tych, których później nazwano adwentystami. To adwentysta – brat Keith, wyraził sugestię, że Jezus prawdopodobnie jest obecny od 1874 r., ale w sposób niewidzialny. Przytoczone fakty obnażają kruchość twierdzenia, że brat Barbour był pierwszym,