Epifaniczny tom 9 – rozdział 7 – str. 464
Daniel – typ i antytyp
Rozpoczynają się one podczas panowania imperium medo-perskiego, a ich początek jest tożsamy z początkiem 490 dni lub 70 tygodni i przypada na październik 455 roku p.n.e., kiedy Nehemiasz wykonał rozkaz Artakserksesa. 490 dni z Księgi Daniela 9:24 przeznaczone „na zapieczętowanie widzenia i proroctwa” pokrywa się z pierwszymi 490 dniami z tych 2300 dni (potwierdzając prawdziwość widzenia i proroctwa 2300 dni przez wypełnienie się przepowiedzianych wydarzeń w jego pierwszych 490 dniach). Dziewiąty rozdział Księgi Daniela nie zawiera żadnej wizji, a 490 dni nie może się odnosić do 1260, 1290 i 1335 dni Daniela, zatem nie ma znaczenia, czy odnosimy się do nich jako do dosłownych lat lub dni, ponieważ 490 dni kończy się w 36 roku n.e. W Księdze Daniela nie ma żadnej innej wizji dotyczącej dni oprócz tej, odnoszącej się do 2300 dni, zatem te 490 dni musi zostać „odcięte”, wyodrębnione z tych 2300 dni z widzenia podanego w 8. rozdziale Księgi Daniela. Dlatego widzenie i proroctwo, o którym jest mowa w Dan. 9:24, jako zapieczętowane przez wypełnienie się proroctwa 490 dni, musi być widzeniem z 8. rozdziału Księgi Daniela, a sam Daniel jest głosicielem tego proroctwa. Przedstawione argumenty obalają pogląd J. F. R., że 2300 dni to dni literalne i że mają związek z jego pracą. Przebywanie Daniela w Susan, stolicy (zastosowane tu słowo oznacza pałac) Elam w czasie, kiedy otrzymał on widzenie (w. 2.), przedstawia trwanie naszego Pastora w jego poświęconym życiu z naszym Panem, pomiędzy Jego ludem we wczesnym okresie Paruzji. Rzeka Ulaj (w. 2. – czysta woda) jest typem prawdy, którą nasz Pastor poznał do stycznia 1876 r., a wizja Daniela (w. 3-12) przy tej rzece przedstawia, jako skutek pozostawania brata Russella w prawdzie (Ulaj), zrozumienie przez naszego Pastora – wówczas jeszcze w bardzo ogólnych zarysach – że w panowaniu imperiów medo-perskiego, greckiego i państwa rzymsko–papieskiego ukryte są zamierzenia Boga wobec Jego ludu, jak również inne zarysy Boskiego planu.
(34) Daniel usłyszał, jak pierwszy święty mówił (w. 13.), a to przedstawia brata Russella, który analizował poglądy Williama Millera, zawarte w jego pismach i wyjaśniające pewne zagadnienia dotyczące wizji o 2300 dniach. Drugi święty (w. 13.) reprezentuje brata Barboura, który większość nauk o czasie