Epifaniczny tom 9 – rozdział 7 – str. 471
Daniel – typ i antytyp
żadnej wizji – i co dowodzi, że wypowiedź Gabriela o 70 tygodniach jest częścią i uzupełnieniem widzenia o 2300 dniach. Ponownie zauważamy, że stanowi to bezsporny dowód na to, iż 2300 dni to 2300 lat i dlatego obala zastosowanie ich przez J. F. R. jako dosłownych 2300 dni odnoszących się do jego działalności. Gabriel zachęcający Daniela do takiego rozważenia wizji przedstawia zaproszenie brata Russella przez tych pięciu zaangażowanych braci do przestudiowania tego, co mieli mu przedstawić.
(40) Obecnie krótko przedstawimy równoległości, stosując kolejność, w jakiej tych pięciu braci zaprezentowało je naszemu Pastorowi. Brat Barbour jako pierwszy, latem 1876 r., podał mu pięć równoległości dyspensacyjnych. Porównał przedwczesny ruch pierwszego adwentu ze zbyt wczesnym ruchem drugiego adwentu pod przywództwem Williama Millera w okresie od 1829 do 1843 r., kiedy bracia spodziewali się drugiego adwentu Jezusa. Następnie zestawił zwiastowanie Marii przez Gabriela o spłodzeniu i narodzeniu Jezusa w styczniu 2 r. p.n.e., które zostało mylnie zrozumiane jako pierwszy adwent, z poglądem brata Millera, zaprezentowanym w styczniu 1844 r., że drugi adwent nastąpi jesienią tego roku. Potem przedwczesny pierwszy adwent rozumiany jako narodzenie Jezusa w październiku 2 r. p.n.e. zestawił z przedwczesnym drugim adwentem w październiku 1844 r. Brat Miller podał październik 1843 r., a następnie październik 1844 r. jako daty drugiego adwentu z następujących powodów: (1) nie był pewny, czy liczenie 1260 dni rozpocząć od czasu, gdy Ostrogoci zostali zmuszeni do odstąpienia od oblężenia Rzymu w 538 r., czy też od obalenia królestwa Ostrogotów we Włoszech w 539 r. oraz (2) rozpoczął wyliczenie 1290 i 1335 dni o 30 lat wcześniej niż uczynił to w odniesieniu do 1260 dni. Następnie brat Barbour porównał rzeczywisty pierwszy adwent mający miejsce w październiku 29 r. n.e. – namaszczenie Jezusa przy Jordanie – „Mesjasza (namaszczony) wodza” (w. 25.), z rzeczywistym drugim adwentem w 1874 roku. Ostatecznie podał on równoległość zmartwychwstania Jezusa w 33 r. n.e.