Epifaniczny tom 9 – rozdział 7 – str. 482
Daniel – typ i antytyp
zbyt słaby i niegodny z powodu swojej niewłaściwej postawy wobec proroctw czasowych, aby zwrócić się do Jezusa.
(49) Ten, który wyglądał jak człowiek, dotknął Daniela po raz trzeci i wzmocnił go (w. 18.), podobnie nasz Pan postanowił, aby podczas wspólnego studiowania w Filadelfii brat Barbour okazał rozstrzygającą pomoc bratu Russellowi, wyjaśniając mu dokładnie nauki dotyczące proroctw czasowych, co stanowiło trzeci etap Pańskiej pomocy udzielonej bratu Russellowi w tej kwestii. Zatem w 10. rozdziale proroctwa ukazane są trzy etapy, które pokonał brat Russell, by zrozumieć prawdy związane z proroctwami czasowymi. Pierwszym, przedstawionym w w. 10., było rozbudzenie zainteresowania brata Russella artykułem na temat proroctw czasowych, zamieszczonym w The Herald of the Morning w styczniu 1876 r. Drugim, opisanym w w. 16., był wzrost tego zainteresowania i wiedzy naszego Pastora w wyniku korespondencji między nim a bratem Barbourem. Trzecim etapem, przedstawionym w w. 18., było ich wspólne badanie opisanych zagadnień w Filadelfii latem 1876 r. Ponowna zachęta Gabriela skierowana do Daniela (w. 19.) przedstawia Jezusa nadal wspierającego brata Russella. Nasz Pastor miał wrodzoną niską samoocenę, był z siebie niezadowolony i niemal zupełnie pozbawiony ufności we własne siły, co jest dobrze przedstawione w odpowiedziach Daniela z w. 16. i 17. Fakt ten, spotęgowany zrozumieniem, że jego poglądy na temat proroctw czasowych były błędne, w naturalny sposób przyczynił się do jego zniechęcenia, dlatego tak potrzebne było wzmocnienie go, symbolizowane przez zachętę udzieloną Danielowi w w. 19. Zapewnienie Daniela, że jest bardzo kochany przez Boga musiało go nadzwyczajnie wzmocnić, podobnie zapewnienie Jezusa, że Bóg darzy brata Russella wielką miłością, z pewnością pokrzepiło jego zniechęcone w tym czasie serce. Możliwe, że jego uwaga została zwrócona na Ewangelię Jana 16:27 i inne podobne wersety Pisma Świętego.
(50) Zachęta przedstawiona w w. 19. w słowach: „Nie bój się, mężu miły, pokój ci! Bądź mężny, bądź mężny!” (BW – przyp. tłum.),