Epifaniczny tom 9 – rozdział 7 – str. 485

Daniel – typ i antytyp

zaledwie kilka lat przed napisaniem książki O duchu praw przez Monteskiusza, są wyrazem gorliwych poszukiwań tego brata – przeprowadzanych bez użycia innych opracowań (ponieważ był pionierem w badaniu tych zarysów biblijnych) – odpowiedzi na pytania: jak długo będą trwać rządy zła Antychrysta oraz kiedy rozpocznie się Tysiąclecie i panowanie Chrystusa? Poprzez swoje badania na temat proroctw czasowych zadał on pytanie z w. 6.: „Kiedyż przyjdzie koniec tym dziwnym rzeczom?”. Jego pisma, wykłady i kazania wzbudziły wielkie zainteresowanie tymi tematami w Niemczech, a pisma pobudziły brata Wolfa, pomocnika brata Williama Millera w Europie i Azji, do głoszenia poselstwa adwentu między 1829 a 1844 rokiem. Zatem brat J. A. Bengel jest mężem, zadającym pytanie z w. 6. (P3, s. 84, par. 2), którego nasz Pastor widział na drugim brzegu rzeki.

      (52) Kim był mąż stojący na tym samym brzegu rzeki, co brat Russell? Rozumiemy, iż był to brat Barbour. To, że nie on zadał pytanie z w. 6. wynika z następujących faktów: (1) pytanie postawiono przed 1748 r., tzn. zanim rzeka lub woda została wylana i (2) odpowiedź padła zanim bracia Russell i Barbour stanęli po tej stronie wody. Powodem, dla którego brat Barbour jest włączony w ten obraz jest to, iż to za jego pośrednictwem mąż w szacie lnianej, stojący nad rzeką, udzielił odpowiedzi bratu Russellowi. Kim był ten mąż? Rozumiemy, że był nim brat William Miller, który jako pierwszy udzielił właściwej odpowiedzi na pytanie postawione przez brata Bengela (w. 7.), tzn. że okres panowania papiestwa (w. 7.) rozpoczął się w 539 r. i skończył się w 1799 r., trwał 1260 lat. Stanie nad wodą najprawdopodobniej przedstawia to, że jako Boży posłaniec głosił nauki, które symbolicznie umieszczały go ponad jej nurtem, co czyniło go bezpiecznym, a woda nie wyrządziła mu żadnej szkody. Był właściwym szafarzem prawd symbolizowanych przez rzekę. Lniana szata, w którą ten mąż był ubrany, przedstawia usprawiedliwienie i kapłaństwo brata Millera. Podniesienie przez niego obu rąk ku niebu reprezentuje pełnioną z całego serca, poświęconą służbę świadczoną

poprzednia stronanastępna strona