Epifaniczny tom 9 – rozdział 8 – str. 522
Pierwsze ukazanie się Dawida – typ i antytyp
policzki przez Nowy Testament jako symboliczne słońce (Obj. 12:1), tzn. przedstawiałoby jego poglądy odnoszące się głównie do kwestii z Nowego Testamentu w odróżnieniu od tych ze Starego Testamentu. Jak wykazaliśmy w poprzednim rozdziale, w czasie kiedy miało rozpocząć się namaszczenie brata Russella, on w pełni wierzył w nauki Nowego Testamentu. Obie te myśli są zgodne z faktami oraz symbolami i dlatego sugerujemy, że obie te rzeczy stanowią antytyp tego, że Dawid był rumiany lub opalony. Dalej dowiadujemy się (w. 12.), że Dawid miał piękną twarz. W symbolach biblijnych twarz przedstawia wiedzę (1Kor. 13:12; 2Kor. 3:18; Obj. 1:16; 20:11; Dan. 1:15). Dlatego piękna twarz Dawida przedstawia harmonijną wiedzę, którą brat Russell zdobył do czasu swego namaszczenia. Powyżej opisaliśmy pewne zarysy tej wiedzy. Przyjemnie patrzyło się na Dawida. To przedstawia piękny charakter, jaki brat Russell rozwinął do momentu osiągnięcia 19 lat, tzn. do czasu, gdy rozpoczęło się jego pomazywanie.
(16) Boże polecenie (w. 12.) skierowane do antytypicznego Samuela, działającego w osobach braci George’a Stetsona oraz George’a Storrsa, aby pomazać brata Russella (w. 12.), zostało im dane opatrznościowo, szczególnie bratu Storrsowi, gdy został poproszony i zachęcony do wysłania bratu Russellowi swego czasopisma The Bible Examiner. Słysząc o doświadczeniach i potrzebach brata Russella, zamieścił w swym czasopiśmie takie artykuły, jakie szczególnie miały zaspokoić jego potrzeby (wziąwszy […] róg z oliwą, pomazał go, w. 13.). W ten sposób zostało dokonane namaszczenie brata Russella przez antytypicznego Samuela, działającego w osobach braci Stetsona i Storrsa. Nie odbyło się ono ustnie, ale przez drukowane opracowania i listy. To namaszczenie brata Russella odbyło się wśród braci (w. 13.) w tym znaczeniu, że czasopismo i listy były czytane przez innych członków grupy biblijnej brata Russella, jak również przez niego samego. Wszyscy członkowie tej grupy brali udział w dyskusjach na podane w nich tematy, ponieważ, jak wykazano wyżej, członkowie tej grupy biblijnej byli w różny sposób członkami siedmiu opisanych wyżej klas ludu Bożego.