Epifaniczny tom 9 – rozdział 9 – str. 549
Antytypiczni Dawid i Goliat
zachęcania usprawiedliwionych, którzy byli obrońcami Biblii, odpierającymi ataki niewierzących, aby poświęcali się Bogu jako żywe ofiary. Czas wydania tego polecenia w antytypie określają wydarzenia rozgrywające się wiosną, latem oraz jesienią 1881 r., ponieważ właśnie tej jesieni rozpowszechniono wspomniane artykuły, a wiosną, latem i jesienią tego roku rozgorzała zażarta walka między wierzącymi w Biblię i jej obrońcami a niewierzącymi i atakującymi ją. Zatem wydarzenia, jakie miały miejsce w antytypie, wskazują na czas stoczenia walki opisanej w wersetach 17-19, walki, w którą byli zaangażowani potężni ludzie (Ela, w. 19.). Jako jej głównych przywódców możemy wymienić: Rupprechta, Koeniga, Zahna, Weissa i Moellera z Niemiec; Robertsona, Westcotta, Orra, Urquharta i Finna z Wielkiej Brytanii oraz Greena, McCosha, Dawsona i Cooka z Ameryki.
(8) We wrześniu 1881 r. (rano na świtaniu, w. 20.) brat Russell zaczął rozpowszechniać w formie ulotek wspomniane artykuły ze Strażnicy oraz Pokarm dla myślących chrześcijan. Owce (w. 20.) przedstawiają lud w prawdzie. Stróżem, pod którego opieką antytypiczny Dawid pozostawił ten lud (w. 20.), podczas gdy sam poświęcał się pracy publicznej, byli pielgrzymi i starsi. Wykonywanie przez brata Russella tego, co nakazał mu antytypiczny Isaj, objawiło się w zakrojonym na szeroką skalę rozpowszechnianiu przez naszego Pastora trzech wspomnianych wyżej rodzajów literatury. Działalność ta doprowadziła go do miejsca, gdzie gromadzi się prowiant (wozy, produkty przewożone jako prowiant, w. 20. – zob. margines KJV), w sam środek zastępu obrońców Biblii i to w czasie, gdy z zapałem wyruszali do walki przeciw atakującym Biblię (wojsko […] okrzyk uczyniło ku potykaniu, w. 20.). Do 1881 r. obie symboliczne armie (w. 21.) już stały naprzeciw siebie w szyku bojowym (w. 21.): wierzący w Boga przeciw ateistom, gnostycy biblijni (wiedzący) przeciw agnostykom, wierzący w świat duchowy przeciw materialistom, wierzący