Epifaniczny tom 9 – rozdział 9 – str. 558
Antytypiczni Dawid i Goliat
szedł, przybliżając się ku Dawidowi, w. 41.), coraz bardziej oddziaływała na pracę brata Russella. Szczególnie dotyczyło to głównych pisarzy i wykładowców teorii ewolucji, którzy swoją działalnością coraz częściej wkraczali w sferę prawdy (który niósł tarcz przed nim, w. 41.).
(17) Jak Goliat, rozglądając się, dostrzegł niskiego Dawida (w. 42.) zbliżającego się do niego, tak teoria ewolucji, reprezentowana przez jej zwolenników, zauważyła brata Russella, który wystąpił jako jej przeciwnik. Podobnie jak Goliat zlekceważył Dawida z powodu jego młodzieńczego wyglądu i tego, że był rumiany i piękny, uznając go za niegodnego siebie przeciwnika, tak też wyznawcy ewolucji okazali wzgardę bratu Russellowi jako przeciwnikowi poniżej ich poziomu. Młodość Dawida przedstawia braki brata Russella w świeckim wykształceniu oraz jego umysłową niedojrzałość, a to że był rumiany i piękny reprezentuje zrozumienie prawdy oraz łagodny i uprzejmy sposób prowadzenia dyskusji przez brata Russella, tak odmienny od sposobu postępowania zwykłych polemistów. W symbolach Biblii pies (w. 43.) przedstawia sekciarza, ponieważ tak jak psy szczekają i warczą bez powodu, rzucają się i gryzą każdego, kto chciałby skrzywdzić ich panów, niezależnie od tego, jak bardzo ich panowie zasługują na groźby i kary, tak sekciarze nierozsądnie rzucają się do obrony swojej sekty i jej przywódców, nie zwracając uwagi na ich wady. Wszystkie chrześcijańskie sekty odwołują się do Biblii (oczywiście błędnie rozumianej), broniąc swoich błędnych poglądów. Te uwagi pozwolą nam zrozumieć antytyp pogardliwego pytania Goliata: „Izalim ja pies, iż ty idziesz na mię z kijem?” (w. 43.), tzn. możesz walczyć Biblią z chrześcijańskim sekciarzem (pies) głoszącym, że wierzy w Biblię, ale my, ewolucjoniści, rozwinęliśmy się (wyewoluowaliśmy) bardziej niż ta zatęchła księga, dziś już nieaktualna i zacofana. „Nie przychodź do mnie z Biblią jako argumentem, jakbym był sekciarzem. Musisz zmierzyć się ze mną argumentami opartymi na naturze, rozsądku i logice! Tak twierdzą moi główni obrońcy i rzecznicy: Darwin, Wallace, Huxley, Spencer, Haeckel, Crosby itp.,