Epifaniczny tom 1 – rozdział 2 – str. 60
Boskie Przymioty Istoty
będzie mieszkał na ziemi [forma tego pytania sugeruje odpowiedź przeczącą, co obala wszechobecność cielesną]? Oto niebiosa, i nieba niebios, nie mogą cię ogarnąć [działanie Twych władz i przymiotów nie może być ograniczone tylko do niebios]; jakoż daleko mniej ten dom, który zbudowałem [nie może on być całą sferą działania Twych władz i zalet]”. Cały ten fragment wskazuje, że nasza ziemia nie nadaje się na dom dla tak wielkiej Istoty, której władze i przymioty nie mogą być ograniczone do samych niebios, a cóż dopiero do świątyni w Jeruzalem. Werset ten obala oczywiście cielesną wszechobecność Boga, a uczy o wszechobecności działania Jego władz i przymiotów. Prawdziwa wszechobecność Boga polegająca na działaniu Jego władz i przymiotów jest pięknie ukazana w Psalm 139:3,5,7-10: „Tyś chodzenie moje i leżenie moje ogarnął [przez Twoje władze działające opatrznościowo na moją korzyść], a świadomeś wszystkich dróg moich. Z tyłu i z przodu otoczyłeś mię [Swoją ochroną], a położyłeś na mię rękę twoją [ręka Boga symbolizuje Jego moc]. Dokąd ujdę przed duchem [mocą, przymiotami] twoim? A dokąd przed obliczem [wzrokiem] twoim ucieknę? Jeślibym wstąpił do nieba, jesteś tam [przez Swe dzieła uwielbienia]; i jeślibym sobie posłał w grobie [szeol, zapomnienie], i tameś przytomny [Swą mocą wyzwolenia w zmartwychwstaniu]. Wziąłbym skrzydła [promienie] rannej zorzy [miejsce wschodu słońca, wschód], abym mieszkał na końcu morza [Morze Śródziemne leżało na zachód od Palestyny, zachód; tak więc gdziekolwiek nie znajdowałby się on na ziemi], i tam by mię ręka twoja [moc] prowadziła, a dosięgłaby mię [w bezpieczeństwie] prawica twoja [moc i łaska]”. Fragment ten w bardzo piękny sposób opisuje działanie Boskiej mocy i przymiotów na korzyść Jego ludu, dowodząc, że Jego wszechobecność dotyczy władz i przymiotów, a nie ciała, umysłu czy jednego i drugiego rozciągniętych na całą przestrzeń.