Epifaniczny tom 1 – rozdział 3 – str. 100
Elementy składowe i wyższe pierwszorzędne łaski charakteru Boga
zwolnić tej spłaty długu, chyba że w jej miejsce dana zostanie spłata zastępcza. Boska miłość, zasugerowana przez Boską mądrość, dała Logosa (Jan 3:16), by stał się doskonałym człowiekiem z prawem do ludzkiego życia i stosownymi prawami życiowymi, i w ten sposób dostarczyła dokładnego odpowiednika długu, który wiązał Adama i jego rodzaj wobec Boskiej sprawiedliwości. Mogła ona zatem przyjąć ten równoważnik długu i w ten sposób unieważnić go w odniesieniu do Adama i jego rodzaju. Śmierć Jezusa była sposobem rezygnacji przez Niego z prawa korzystania z doskonałego człowieczeństwa z jego prawem do życia i prawami życiowymi, przez co udostępnił On cenę okupu na spłacenie długu Adama. W Wieku Ewangelii Bóg nie przyjmuje tej ceny za cały rodzaj, ponieważ działają obecnie wyborcze zarysy Jego planu. Przyjmuje ją przez przypisanie w celu uwolnienia z długu wybrańców, a w Tysiącleciu przyjmie ją jako zapłatę za Adama i nie wybranych członków jego rodzaju. Tak więc okup w relacji do Boskiej sprawiedliwości jest jej wspaniałym objawieniem.
Rozważając dokładność sprawiedliwości w odniesieniu do długu i okupu, musimy pamiętać, co jest istotą okupu – równoważna cena, dokładny odpowiednik. Prawo sprawiedliwości dotyczące tego tematu wyrażone jest słowami: „życie za życie, oko za oko, ząb za ząb, ręka za rękę, noga za nogę” (5Moj. 19:21). Oznacza to, że sprawiedliwość domaga się dokładnego równoważnika długu. Jeśli długiem jest doskonała ludzka istota, z prawem do ludzkiego życia i ludzkimi prawami życiowymi, z punktu widzenia sprawiedliwości nie może być on spłacony przez nic mniejszego od doskonałej ludzkiej istoty, z prawem do ludzkiego życia i ludzkimi prawami życiowymi. Podczas gdy miłość może nie domagać się pełnej zapłaty, sprawiedliwość musi to czynić. Dlatego żadna niedoskonała istota, z utraconym prawem do życia i prawami życiowymi nie mogła wykupić Adama i jego rodzaju (Psalm 49:8,9), ponieważ nie byłaby równoważną ceną. Dlatego Odkupiciel nie mógł wywodzić się od Adama, ponieważ uczyniłoby go to grzesznikiem i stanowiłoby mniejszą wartość niż wymagana cena okupu. Tak