Epifaniczny tom 1 – rozdział 3 – str. 104
Elementy składowe i wyższe pierwszorzędne łaski charakteru Boga
wiernych w stanie możliwym do przyjęcia przez Boga w ciągu całego procesu ofiarowania aż do śmierci. By nadawać się do takiej śmierci, musi on być uznany za doskonałego pomimo rzeczywistej niedoskonałości. Ta poczytalna doskonałość dokonuje się przez poczytalne odkupienie – przypisanie zasługi okupu Chrystusa. Jednocześnie jest to gwarancją dla Boskiej sprawiedliwości naszego udziału w długu Adama, który także nas obciąża. A zatem przez cały nasz ofiarniczy bieg jesteśmy dla Boga odpowiednimi ofiarami, i ta sama zasługa okupu jest dla Boskiej sprawiedliwości gwarancją naszego udziału w długu Adama. Ponieważ to, co jest nam przypisywane, jest dokładnym odpowiednikiem długu, Boska sprawiedliwość, która go posiada, jest tak samo zadowolona z poczytalnego, co rzeczywistego nabycia, które gdyby teraz dokonało się dla Kościoła, zniweczyłoby nadzieje dla świata. W tym zarysie Boskiego planu dostrzegamy niewątpliwie przejaw sprawiedliwości. Jego mądrość i miłość w nim zamanifestowane skłaniają nas do czci, sławienia, adoracji, miłości i służby naszemu Bogu i Ojcu, który wszystko tak dobrze wykonał. Nic dziwnego, że okup jest centrum Boskiego planu! Nic dziwnego, że w okupie bardziej niż w czymkolwiek innym świetlistą chwałą promienieje Boska mądrość, sprawiedliwość, miłość i moc!
„Chlubię się krzyżem Chrystusa,
górującym nad ruinami czasu,
wszelkie światło świętej historii
gromadzi się wokół Jego wzniosłej głowy”
Jeśli chodzi o cierpienia przewidziane przez Boga dla prawych, działanie sprawiedliwości Bożej występuje także w innej postaci. Poza naszym Panem Jezusem niewątpliwie wszyscy sprawiedliwi, tak jak reszta rodzaju ludzkiego, mniej lub bardziej cierpią za swoje winy, co wszyscy bez zastanowienia uznają za sprawiedliwe, gdyż każdy grzech powinien otrzymać słuszną zapłatę. Sprawiedliwi cierpią jednak także za swą sprawiedliwość, np. Jezus, apostołowie i wszyscy pozostali