Epifaniczny tom 1 – rozdział 3 – str. 90
Elementy składowe i wyższe pierwszorzędne łaski charakteru Boga
zaplanowała pierwszy świat po to, by udowodnić, że upadły człowiek nawet pod opieką aniołów nie może podnieść się z upadku ani znieść degradującego wpływu grzechu. W drugim świecie mądrość zaplanowała naukę, że upadły człowiek pozostawiony samemu sobie nie może oprzeć się niszczącemu działaniu grzechu ani uwolnić się spod wpływu złych aniołów. Te dwa zarysy planu mądrości okazały się bardzo trafne. Mądrość zaplanowała trzeci świat po to, by udowodnić, że ratunek dla człowieka może być dokonany tylko przez Boską moc używaną przez wybrańców Boga dla podniesienia świata. Wieki drugiego świata szczególnie ujawniają mądrość Boga w wyborczych zarysach Jego planu: w Wieku Patriarchów w postępowaniu z wybraną jednostką i jego rodziną na zasadzie przymierza, w Wieku Żydowskim w postępowaniu z wybranym cielesnym narodem na zasadzie przymierza oraz w Wieku Ewangelii w postępowaniu z wybranym duchowym narodem na zasadzie przymierza. Zauważmy Boską mądrość, która zaplanowała karnację Logosa, Jego bezgrzeszne narodzenie, Jego rozwój aż do ludzkiej doskonałości, tak by mógł stać się zastępcą Adama i w ten sposób uwolnić od przekleństwa wszystkich potępionych w Adamie. Zauważmy mądrość Boga w próbowaniu nowego stworzenia Jezusa oraz w doskonaleniu go przez cierpienia, tak by Bóg jako Boska Istota bezgranicznie we wszystkich rzeczach mógł polegać na Nim jako Swym miłosiernym i wiernym Przedstawicielu. Zauważmy Boską mądrość w wyborze dla Niego Oblubienicy ze wszystkich narodów, warunków i ludzkich stanów, aby pomóc Mu, miłosiernie i wiernie, w realizacji wszystkich Boskich zamierzeń. Zauważmy mądrość Boga w rozwinięciu i próbowaniu tej klasy tak, by nadawała się do takiej misji. Zauważmy różne doświadczenia udzielane im jako pomoc w tym celu. Ta sama mądrość tylko w nieco mniejszym stopniu jawi się w wyborze, rozwijaniu i próbowaniu Starożytnych i Młodocianych Godnych oraz w rozwijaniu i próbowaniu Wielkiej Kompanii. Mądrość ta przejawia się w kierowaniu wszystkimi rzeczami dla ich dobra, przystosowując ich do teraźniejszych i przyszłych urzędów.