Epifaniczny tom 1 – rozdział 3 – str. 99
Elementy składowe i wyższe pierwszorzędne łaski charakteru Boga
ceną – za Adama i jego rodzaj. Obydwa te warunki zostały spełnione przy karnacji Syna Bożego ku całkowitemu zadowoleniu sprawiedliwości.
Zatrzymajmy się na chwilę i przyjrzyjmy działaniu sprawiedliwości Jehowy w związku z okupem, które to słowo jest tłumaczeniem greckiego anti-lutron, co dosłownie znaczy cena zamiast tj. cena równoważna. Okup, który jest zdecydowanie transakcją handlową, oznacza kilka rzeczy: (1) dług, składający się z prawa do życia Adama z towarzyszącymi mu prawami życiowymi; (2) dłużnika – Adama i nienarodzony rodzaj znajdujący się w chwili w grzechu w jego biodrach; (3) wierzyciela – Boga; (4) metodę ściągnięcia długu – oddanie Wierzycielowi wszystkiego, co posiada dłużnik, przez jego śmierć; (5) przyjaciela dłużnika i wierzyciela, który zgadza się wykupić dłużnika przez spłacenie jego długu; (6) cenę nabycia, składającą się z prawa do życia Jezusa i towarzyszących mu praw życiowych; oraz (7) metodę udostępnienia ceny wykupu dla dokonania transakcji – śmierć Jezusa, a także rzeczywiste wykupienie Adama i jego rodzaju przez zapłacenie Boskiej sprawiedliwości ceny jako takiej. W tych siedmiu punktach widzimy działanie sprawiedliwości. Z powodu grzechu Adam utracił dla siebie i swego rodzaju prawo do życia i towarzyszące mu prawa życiowe, które zostały mu warunkowo udzielone przez Stwórcę. Ponieważ taki był jego dług, utracenie z powodu grzechu wszystkiego, czym był i co posiadał na rzecz Boskiej sprawiedliwości oznaczało ściągnięcie tego długu przez proces umierania, który tak długo działał na niego, aż doprowadził go do stanu śmierci. W ten sposób Boska sprawiedliwość wyegzekwowała i ściągnęła dług. Zauważmy, że proces umierania był tylko sposobem ściągnięcia długu, a samym długiem było wszystko, czym Adam był i co posiadał – doskonała ludzka istota z prawem do życia i związanymi z nim prawami życiowymi. Pozostawiając Adama w stanie śmierci, sprawiedliwość ma w swym posiadaniu spłacony dług. Z powodu swej natury sprawiedliwość nie może