NIŻSZE PIERWSZORZĘDNE
ŁASKI CHARAKTERU BOGA

ISTOTA ŁASK PIERWSZORZĘDNYCH – NIŻSZE ORGANY UCZUCIOWE BOGA I CZŁOWIEKA: SAMOLUBNE I SPOŁECZNE – SAMOOCENA BOGA – APROBATYWNOŚĆ – POKÓJ – ŻYWOTNOŚĆ – SAMOOBRONA – AGRESYWNOŚĆ – OSTROŻNOŚĆ – SKRYTOŚĆ – PRZEZORNOŚĆ – INTELIGENCJA – SYMPATYCZNOŚĆ – MAŁŻEŃSKOŚĆ – OJCOWSKOŚĆ – KRÓLEWSKOŚĆ

      W poprzednim rozdziale zakończyliśmy omawianie wyższych pierwszorzędnych przymiotów charakteru Boga – mądrości, sprawiedliwości, miłości i mocy. Wyrażenie wyższe pierwszorzędne przymioty oznacza istnienie niższych pierwszorzędnych przymiotów charakteru. Na tym etapie naszej analizy pomocne okaże się być może krótkie powtórzenie definicji pierwszorzędnych przymiotów charakteru: pierwszorzędne przymioty charakteru to te, które powstają w wyniku bezpośredniego działania różnych organów uczuciowych. Na przykład, bezpośrednie działanie organu uczuciowego duchowości tworzy wiarę, wyższą pierwszorzędną łaskę i jeden ze składników mądrości; bezpośrednie działanie organu uczuciowego stanowczości rozwija samokontrolę, wyższą pierwszorzędną łaskę i jeden ze składników mocy; bezpośrednie działanie organu uczuciowego stałości rozwija cierpliwość, drugi element składowy mocy. We wszystkich przypadkach bezpośredni wynik działania jakiegokolwiek organu uczuciowego stanowi stosowną łaskę pierwszorzędną. Bezpośrednie działanie wyższych organów uczuciowych tworzy wyższe pierwszorzędne przymioty, natomiast bezpośrednie działanie niższych organów uczuciowych rozwija niższe pierwszorzędne zalety, łaski, czy przymioty. Gdy mówimy o rozwijaniu takich zalet, należy oczywiście rozumieć, że dotyczy to Boskich stworzeń, które są moralnie wolnymi jednostkami – aniołów i ludzi. Nie byłoby prawdą stwierdzenie, że

poprzednia strona – następna strona