Epifaniczny tom 1 – rozdział 5 – str. 209
Drugorzędne Łaski Charakteru Boga
jest zamiłowanie do odpoczynku. Ten organ uczuciowy właściwie używany w swym działaniu przez Boską mądrość, sprawiedliwość, miłość i moc przejawia się w odpoczynku i pokoju Boga. Tłumienie jego kontroli tworzy pracowitość. Wadą, jaką rozwinęlibyśmy, pozwalając zamiłowaniu do odpoczynku na rządzenie nami, jest lenistwo. U Boga nie ma żadnego lenistwa: wprost przeciwnie, jest w Nim jego przeciwieństwo – pracowitość. Jego mądrość, sprawiedliwość, miłość i moc tłumią kontrolę zamiłowania do odpoczynku, i dlatego Bóg jest bardzo aktywny. Jego pracowitość była ogromna w planowaniu, zbieraniu materiałów oraz realizowaniu dzieła stworzenia, co obejmuje każde prawo, siłę, słońce, planetę itp. wszechświata, jak również stworzone w nim istoty. Ten ogromny wszechświat jest sferą działania Jego opatrzności, przy pomocy której zachowuje, wspiera i rządzi wszystkimi znajdującymi się w nim rzeczami. Niektóre z Jego czynności zostały poświęcone stworzeniu Boskiego planu wieków. Realizując ten plan, wykonał On dzieło opuszczenia przez Logosa Jego przedludzkiej natury, czci i dzieł oraz uczynienie Go doskonałą ludzką istotą, dzięki czemu mógł się On stać narzędziem Boga w dziele odkupienia. Wykonując to dzieło, ponownie stworzył Go On na innym poziomie istnienia – Boskim – ofiarując jednocześnie Jego ludzką naturę za rodzaj ludzki.
Działalność Boga obejmuje także Kościół. Przez Chrystusa uczy On Kościół prawdy na czasie, która rozświetla dla nich wysokość, głębokość, długość i szerokość Boskiej osoby, charakteru, planu i dzieł. Jako jedno ze Swych dzieł dokonał On także usprawiedliwienia wierzących, a oddziaływując na nich Swym Słowem i opatrznością, doprowadził ich do poświęcenia i spłodzenia z Ducha w czasie odpowiednim dla tego dzieła. Jego kolejne czynności umożliwiły Jego wiernym dawnych czasów, a obecnie wiernym umożliwiają ofiarnicze składanie swego człowieczeństwa w interesie Jego planu, podczas gdy Jego pracowitość przez cały Wiek Ewangelii