Epifaniczny tom 1 – rozdział 5 – str. 243
Drugorzędne Łaski Charakteru Boga
przebaczenie grzechów (Efez.1:7; Kol.1:14; Obj.1:5) od naszego Niebiańskiego Ojca. Na tym kończymy krótkie zestawienia głównych wersetów Nowego Testamentu na temat Boskiego przebaczenia. Z pewnością obydwie części Biblii pięknie opisują ten temat, udzielając nam wielkiej pociechy i pokoju przez świadomość gotowości Boga do przebaczania.
Boskie przebaczenie jest bardzo owocne. Prowadzi ono do usunięcia Jego wrogości wobec grzesznika i czyni grzesznika przyjaznym wobec Boga. Świadomość uzyskania przebaczenia usuwa z naszego serca największy smutek, na jaki nas stać – wyrzuty sumienia – a w jego miejsce wprowadza pociechę od Boga i pokój z Bogiem. Lecz to nie wszystko: przez jego uzyskanie nasze serca napełniają się radością. By je otrzymać, musimy zmienić naszą postawę od postawy umiłowania grzechu, a nienawidzenia sprawiedliwości do postawy nienawidzenia grzechu, a miłowania sprawiedliwości. By uzyskać przebaczenie, w miejsce poprzedniego wątpienia w Boga musimy wprowadzić wiarę w Niego, jak również oddać Mu w poświęceniu nasze serce. Możliwość i rzeczywistość naszego przebaczenia napełnia nasze serce wdzięcznością dla Boga i oceną dla wielkiej dobroci Boga i Chrystusa. Poprzedza to otrzymanie przez nas Ducha Świętego oraz wszystkich korzyści synostwa w stosunku do Boga. Tak więc Boskie przebaczenie dla każdego z nas jest zbawienną rzeczą. Uzyskanie przebaczenia przez nas przynosi także korzyść innym, ponieważ pobudza nas do pomagania im w tym samym kierunku. Gdy nasze własne serce zostanie ubłogosławione jego uzyskaniem, naturalnie i spontanicznie dążymy do tego, by te same błogosławieństwa stały się udziałem innych. Ci, którzy reagują na nasze wysiłki dopomagania im w kierunku pokuty wobec Boga, wiary w naszego Pana Jezusa i poświęcenia się Panu, dostępują wspomnianego wyżej błogosławieństwa serca i umysłu do takiego stopnia, że staje się to motywem ich istoty. Jest ono także owocne w odniesieniu do Boga i Chrystusa. Daje im właśnie to,