Epifaniczny tom 1 – rozdział 5 – str. 249
Drugorzędne Łaski Charakteru Boga
skutecznego wsparcia w jego wysiłkach narażania i utrudniania życia sługom, synom, planom i dziełom Boga. Wcale nie najmniej skutecznym z tych pomocników szatana jest ciało nowych stworzeń Boga. Z powodu swej grzeszności, samolubstwa, światowości i błędu już z samej swej natury i relacji wobec nich stanowi ono ciągłe zagrożenie dla ich bezpieczeństwa i stałe źródło niebezpieczeństw. Tak więc z powodu działalności szatana, upadłych aniołów, świata i ciała, które zagrażają i utrudniają życie sługom, synom, planom i dziełom Boga – Bóg musi używać odwagi w interesie tych ostatnich, a przeciwko tym pierwszym.
Gdy spojrzymy na doświadczenia sług i synów Boga oraz okoliczności Jego planów i dzieł, zarówno w czasach biblijnych, jak i później, znajdziemy wiele ilustracji odwagi Boga. Już samo powstanie planu stworzenia wszechświata oraz utrzymania jego istnienia, jak również napełnienie go odpowiednimi żywymi stworzeniami i ich zachowanie – są znamienną manifestacją odwagi ze strony Boga, zwłaszcza jeśli przypomnimy sobie, że Bóg wcześniej wiedział, jak pełne trudności i niebezpieczeństw będą takie plany. Jego uprzednia wiedza o niebezpieczeństwach i trudnościach związanych z planem wieków nie powstrzymała też Jego ręki od dzieła stworzenia tego planu i jego realizacji. Towarzyszą mu liczne niebezpieczeństwa i trudności. Nie pozwolił On na to, by świadomość buntu szatana uczyniła Go bojaźliwym, lecz odważnie kroczył do przodu pomimo uzurpacji i okrutnych dzieł szatana. Upadek aniołów w buncie przeciwko Niemu nie odebrał Mu odwagi i nie skłonił do poddania się. Zachował On hart ducha, spokój, stanowczość i wytrwałość pomimo ich wspólnych wysiłków pokrzyżowania Jego planów. Jeszcze mniejszym zniechęceniem dla Niego był bunt człowieka. Chociaż skazanie rodzaju ludzkiego na doświadczenia ze złem aż do śmierci było czymś trudnym, to jednak nie zabrakło Mu odwagi wprowadzenia tego w życie. Potrzeba