Epifaniczny tom 1 – rozdział 5 – str. 262
Drugorzędne Łaski Charakteru Boga
które zapewnią korzyści tym, którzy wyciągną z tych doświadczeń odpowiednią lekcję. W tym zarysie Jego planu dostrzegamy więc Jego wspaniałomyślność.
Gdy pomyślimy o Boskim objawianiu Samego Siebie oraz Swego planu, znowu dostrzegamy w tym wspaniałomyślność. Adamowi i Ewie będących pod wyrokiem śmierci Pan udzielił poselstwa nadziei w Jego proroctwie na temat końcowego rezultatu konfliktu między dziećmi Boga, dziećmi szatana i samym szatanem. Tak więc razem z potępiającym wyrokiem Jego wspaniałomyślność pozostawiła iskrę nadziei. To Jego wspaniałomyślność objawiła Noemu fakt zbliżającego się potopu oraz drogę ocalenia, ponieważ on i jego rodzina jako najlepsi zapoczątkowali nowy rodzaj po potopie. W głównym błogosławieństwie – dla Sema – Bóg zawarł błogosławieństwa dla przyszłych wybranych, w drugorzędnym błogosławieństwie – dla Jafeta – Bóg zawarł błogosławieństwa dla klasy restytucyjnej, a w klątwie dla Chama błogosławieństwa wszechświata oczyszczonego z tych, którzy nie byliby jego ozdobą. Objawiając przymierze Abrahamowe, Bóg w streszczeniu wyraził Swój chwalebny plan, który miał być pociechą dla wielu i błogosławieństwem dla wszystkich. W kontaktach z Abrahamem, Izaakiem, Jakubem i Józefem w formie typów udzielił rozbudowanych obrazów ogólnych zarysów i głównych cech związanych z Jego planem. Zaprawdę wspaniały był to dar. To Jego wspaniałomyślność objawiła dalszy rozwój Jego planu w Przymierzu Zakonu, i to z wielu punktów widzenia. Historia Izraela w Egipcie, w krajach ich pielgrzymowania oraz w podbijaniu Kanaanu to kolejne typiczne obrazy Pana dla nas, dotyczące przyszłych zarysów Jego planu. W wydarzeniach okresu sędziów, królów, wygnania i powrotu mamy następne obrazy odsłaniające różne spojrzenia na Boski plan. Pisma Mojżesza, proroków i świętych mężów Starego Testamentu są składnicą tych i innych objawień Boskiego planu i jako Stary Testament stanowią księgę, która jest hojnym darem o nieocenionej wartości.