Epifaniczny tom 1 – rozdział 6 – str. 324
Trzeciorzędne Łaski Charakteru Boga
Błogosławiony niech będzie nasz Bóg za to, że jest wierny w Swych wszystkich dziełach i na Swych wszystkich drogach wobec prawdy i sprawiedliwości, wobec Swych przymierzy i obietnic oraz w stosunku do tych, wobec których łaskawie się zobowiązał.
Pismo Święte pełne jest przykładów wierności Boga. Częściowo potwierdzają to przytoczone powyżej wersety. Lojalność wobec prawdy i sprawiedliwości widoczna jest w stworzeniu przez Niego aniołów i ludzi o doskonałych organizmach i usposobieniu, w próbie Adama i Ewy do życia oraz w skazaniu ich na śmierć, jak również w wykonywaniu tego wyroku na nich samych i ludzkości będącej w biodrach Adama. Mądrość, sprawiedliwość, miłość i moc wymagały tego bowiem w interesie prawdy i sprawiedliwości. Stanie się to zrozumiałe, gdy przypomnimy sobie Jego zamiar w dozwoleniu zła z uwagi na okup, który miał dać rodzajowi bardziej korzystną sposobność uzyskania życia w Tysiącleciu od tej, jaką posiadał Adam. Wierność Boga wobec prawdy i sprawiedliwości dostrzegamy także w dozwoleniu na to, by sprawiedliwy Abel za sprawiedliwość doznał cierpień z rąk Kaina, a Kain stał się z tego powodu chronionym wyrzutkiem, ponieważ cierpienia Abla przygotowały go do rządzenia w Tysiącleciu, a Kaina do reformy w Tysiącleciu. Wyroki Boga na przedpotopowych ludzi oraz ocalenie Noego i jego rodziny pokazują wierność Boga wobec prawdy i sprawiedliwości z wielu punktów widzenia, ponieważ tymczasowe usunięcie tych, którzy coraz bardziej deprawowali samych siebie i innych, a zachowanie tych, których wpływ był moralnie i religijnie budujący – było w interesie prawdy i sprawiedliwości. Ta sama uwaga dotyczy w zasadzie pomieszania języków i rozproszenia narodów, ponieważ ograniczyło to zło i promowało sprawiedliwość przez rozdzielenie złych i sprawiedliwych. Zniszczenie miast na równinie wraz z ich mieszkańcami oraz ocalenie Lota również było w interesie prawdy i sprawiedliwości, tak jak czyny Boga związane z potopem.