Epifaniczny tom 1 – rozdział 7 – str. 368
Fałszywe poglądy niewiary na temat Boga
siedmioma geologicznymi wiekami geologia potwierdza siedem okresów od pierwotnego stworzenia niebios i ziemi, które oczywiście istniały przed pierwszym twórczym dniem, nie wiemy jednak jak długo. Jest to jedną z tych zakrytych rzeczy, co do których dobrze będzie powstrzymać się od spekulowania, ponieważ spekulowanie jest zgadywaniem.
Kolejna trudność pana Darrow to stworzenie Ewy z żebra Adama. Stwarzając wszystkie istoty ludzkie z jednej krwi (Dz.Ap. 17:26), wszechpotężna moc mogła oczywiście z łatwością stworzyć Ewę z żebra Adama, jak również z dowolnej innej części jego ciała. By być ciałem z jego ciała i kością z jego kości, musiała bowiem być stworzona z jakiejś części jego ciała i kości (1Moj. 2:23). Ta niezwykła rzecz stanie się bardziej zrozumiała, gdy weźmiemy pod uwagę fakt, że w ten sposób Bóg dostarczył typicznego proroctwa na temat tego, w jaki sposób Kościół zostanie utworzony z człowieczeństwa i ducha Chrystusa. Znany jest nam fakt, że Biblia używa Adama i Ewy jako typów Chrystusa i Kościoła (1Kor. 15:45; 2Kor. 11:2,3; Efez. 5:31,32; 1Moj. 2:23,24). A oto wyjaśnienie typu i antytypu: Adam jest typem Jezusa; Ewa – Kościoła. Przed stworzeniem Ewy Adam nie miał żadnego prawdziwego pomocnika, podobnie jak Jezus przed stworzeniem Kościoła. Przed stworzeniem Ewy Adam został wprowadzony w głęboki sen. Przed stworzeniem Kościoła Jezus został wprowadzony w sen śmierci. Tak jak żebro i pewna ilość ciała zostały wzięte ze śpiącego Adama w celu stworzenia Ewy, tak od umarłego człowieczeństwa Jezusa zostały wzięte prawa życiowe i prawo do życia w celu usprawiedliwienia Kościoła do życia. Przekształcenie żebra i ciała w Ewę odpowiada przekształceniu pewnych usprawiedliwionych istot ludzkich w Boską Oblubienicę Chrystusa, bezgrzeszną Drugą Ewę, która po połączeniu z bezgrzesznym Drugim Adamem razem z Nim w Tysiącleciu odrodzi (Mat. 19:28) rodzaj ludzki do sprawiedliwości i życia, w przeciwieństwie do grzesznego Adama i Ewy, którzy