Epifaniczny tom 1 – rozdział 7 – str. 391
Fałszywe poglądy niewiary na temat Boga
źródłem i regułą kwestii intelektualnych. W ten sposób zostaje on intronizowany jako swe własne źródło i reguła wiary, co – jak wszyscy na pewno przyznają – jest bardzo niekorzystną rzeczą. Jak bardzo zatem potrzebne jest nam nieomylne objawienie, by skorygować powszechną omylność człowieka! W inny sposób nie będziemy mogli zdobyć prawdy religijnej na temat istoty Boga, świata, nas samych czy wzajemnych powiązań. Uwaga ta ujawnia fatalne braki w agnostycyzmie.
Ponadto, twierdzenie Huxleya, że bez względu na konsekwencje agnostyk musi kierować się rozumem jest nienaukowe, jak również niepoważne w codziennych sprawach życia. Jeśli naukowiec stwierdzi, że to, co wydaje się mu być rozsądną hipotezą, prowadzi go do nierozwiązalnego zamieszania; jeśli poza tym stwierdzi, że nie prowadzi go to do jakichkolwiek praktycznych rezultatów; i jeśli w końcu stwierdzi, że prowadzi do szkody – to bez względu na to, jak bardzo rozsądnym mu się to wydaje, zamiast trzymać się tego bez względu na wszystko, odrzuca to jako nie mające zastosowania do danego zadania. Dlatego hipotezy, które wydawały się bardzo słuszne, lecz doprowadzały do takich rezultatów – są wyrzucane z naukowych laboratoriów na liczne ogromne naukowe śmietniska. W nauce nie dokonano by żadnego postępu, gdyby z dogmatycznym uporem, cechującym Huxley’a w stosunku do agnostycyzmu, trzymano się hipotez, które teoretycznie wydawały się słuszne, lecz w praktyce okazywały się bezproduktywne, niezadowalające i niebezpieczne. W codziennych sprawach życia praktyczni i mądrzy ludzie nie trzymają się atrakcyjnych teorii, które doświadczalnie okazują się być bezproduktywne lub szkodliwe. Jak długo stosujemy dietę, która choć teoretycznie może wydawać się wielce obiecująca, w praktyce osłabia lub przynosi nam choroby? Jak długo mądra osoba będzie uprawiała jakieś ćwiczenia, bez względu na to jak bardzo słuszne by się nie wydawały, jeśli zamiast wzmacniać – wyczerpują ją, a zamiast budować – szkodzą? Jak długo mądry rodzic będzie używał wychowawczych metod, które teoretycznie są bardzo piękne, lecz w praktyce