Epifaniczny tom 1 – rozdział 7 – str. 440
Fałszywe poglądy niewiary na temat Boga
jaką według deizmu Bóg zachowuje wobec „ludzkiej niedoskonałości”, który to termin deizm woli przyjąć zamiast terminu „ludzki grzech”. Postawa, jaką deizm przypisuje Bogu wobec ludzkiego grzechu, najlepiej może być przedstawiona pod postacią nadmiernie pobłażliwego i beztroskiego ojca, który w uchybieniach syna dostrzega nie tyle rzeczy wymagające jego dezaprobaty i korygującego karania, co rzeczy, na które trzeba przymykać oko, przyjmować z uśmiechem, a nawet chichotem jako dowodów, że syn jest „wykapanym ojcem”. Postawa taka może być także przedstawiona pod postacią beztroskiego i wyrozumiałego ojca, który w uchybieniach swego syna nie dostrzega grzechów wymagających odpowiedniej kary, lecz ignorancję i słabości, z których dzięki oświeceniu jego syn później zrezygnuje. Niezadowolenie, gniew i karanie przez Boga grzechów człowieka jest tak dalekie od wyznania deisty o Bogu jak wschód od zachodu. Powiada on: „O, Bóg jest zbyt dobry, mądry i miłujący; takie postępowanie jest obce charakterowi Boga!” Dowodzi to, że według deizmu Bóg nie jest ani mądry, ani miłujący: mądry, sprawiedliwy i miłujący Bóg nie mógłby bowiem z taką obojętnością traktować grzechów człowieka. Pogląd deizmu na temat postawy Boga wobec grzechów człowieka dowodzi, iż jest on niebiblijny i niezgodny z rzeczywistością. Obecnie przystąpimy najpierw do udowodnienia, że pogląd deizmu na temat postawy Boga wobec grzechu człowieka jest nauką niebiblijną w odniesieniu do Boskiego charakteru, a następnie przejdziemy do udowodnienia, że pogląd deizmu na temat postawy Boga wobec grzechu człowieka jest nauką niezgodną z rzeczywistością w odniesieniu do Boskiego postępowania z grzechem człowieka.
Mądrość taktownie używa skutecznych środków w celu osiągnięcia dobrych rezultatów. Bóg deizmu nie używa jednak ani takich środków, ani nie osiąga takich rezultatów. Według deizmu, Jego stosunek do grzechów człowieka to zwykła obojętność, lekceważenie i lenistwo. Dlatego jest On nie tylko niemądry, lecz bardzo niemądry w odniesieniu do grzechu człowieka, ponieważ Jego postawa zachęca do grzechu.