Epifaniczny tom 1 – rozdział 8 – str. 483
Pogańskie fałszywe poglądy na temat Boga
niższy od Ojca w wiedzy. Z Jana 3:16,17 wynika, że jest On niższy od Ojca w sprawiedliwości i miłości. Fakt, że Jego władza jest władzą Przedstawiciela Boga, co można zauważyć u Jana 5:30; Mat.28:18, dowodzi, że jest On niższy od Ojca w mocy. Tak więc doktryna trynitarska jest fałszywa, ponieważ czyni Go ona równym Ojcu w tych, jak również innych przymiotach. Żadne stworzenie nie może być równe Stwórcy, a Syn jest przecież stworzeniem Ojca (Kol.1:15; Obj.3:14). W żaden sposób nie może On zatem być równy Bogu, chociaż jest On tak wielki, jak tylko jest to możliwe dla istoty stworzonej przez Boga.
(5) Doktryna trójcy jest fałszywa, ponieważ zaprzecza okupowi, centralnej doktrynie Biblii: człowiek Jezus jest równoważną ceną za Adama i rodzaj Adama potępiony w jego biodrach (Mat. 20:28; 1Tym. 2:6). Doktryna ta jest centralnym ośrodkiem planu Boga. Warunkuje ona każdą biblijną naukę i każdej z nich przypisuje miejsce i funkcje w Boskim planie, jak również jest podporą ich wszystkich. Zatem żadna doktryna, która do niego nie pasuje, i żadna doktryna, która mu przeczy – nie może być prawdziwa. A to właśnie czyni doktryna trójcy, jak wyraźnie dowodzą tego następujące fakty: Czyni ona niemożliwym okup Chrystusa – równoważną cenę, cenę równą wartości Adama jako doskonałego człowieka – ponieważ czyni Go Bogiem-człowiekiem, który musi być o tyle bardziej wartościowym od doskonałego człowieka, o ile bardziej wartościowy jest Bóg. Tak więc Bóg-człowiek byłby czymś więcej niż równoważną ceną. Boska sprawiedliwość nie może pozwolić na przyjęcie czegoś więcej niż równoważnej ceny, tak jak nie może pozwolić na przyjęcie czegoś mniej niż równoważnej ceny. Doktryna trójcy czyni okup niemożliwym także z tego punktu widzenia, że rzeczywistą śmierć Chrystusa czyni niemożliwą. Uczy bowiem, że Chrystus jako Bóg-człowiek miał dwie natury – Boską i ludzką (co w rzeczywistości czyni Go mieszańcem) – i że osobowość tego Boga-człowieka