Epifaniczny tom 1 – rozdział 8 – str. 485
Kościoła i świata, którzy doświadczają przez Niego oddzielnych aktów zbawienia. Słowem, doktryna trójcy stoi w ostrym konflikcie niemal z każdym faktem postępującego Boskiego planu. Stanie się to bardziej widoczne, gdy w odpowiednim miejscu wyjaśnimy pewne fakty związane z naturą i urzędem Ducha Świętego.
(7) Wreszcie, doktryna trójcy jest fałszywa jako sprzeczna z siódmym pewnikiem prawdziwości jakiejkolwiek interpretacji czy doktryny. Siódmy pewnik mówi: aby interpretacja lub doktryna była prawdziwa, musi być zgodna z trzema celami Biblii: (1) uwielbieniem Boga jako Najwyższego; (2) uznaniem Chrystusa jako Wykonawcy i Rzecznika Boga; oraz (3) realizowaniem Boskich planów w odniesieniu do Kościoła i świata. Gdy realizowany jest cel Biblii, prowadzi on do „chwały Bogu na wysokościach”, oddawanej Mu jako najwyższemu (Łuk.2:14; Filip. 2:11; Obj. 5:13; 15:3,4; Efez. 1:12; 1Kor. 15:28). Wynikiem będzie także najwyższa po Ojcu cześć dla Syna (Jan 5:23 – sformułowanie „jako czczą Ojca” nie znaczy, że Syn ma być czczony w tym samym stopniu, lecz jak Ojciec, ponieważ jest On Przedstawicielem Ojca. To, że Syn nie ma otrzymywać czci równej czci Ojca można zauważyć w niektórych z następujących wersetów – Filip. 2:9-11; Efez. 1:19-23; 1Kor. 15, 27, 28; Obj. 5:13). W końcu wynikiem będzie również rozwój i wyzwolenie wiernych wybranych oraz wiernego nie wybranego świata. Doktryna trójcy sprawia jednak, że pierwszy z tych celów jest niemożliwy, ponieważ dwóch innych czyni ona równymi Bogu w chwale supremacji, uznawanej i szanowanej przez wszystkich zbawionych. Doktryna trójcy uniemożliwia także realizację drugiego z tych dwóch celów, ponieważ odmawia ona Synowi urzędu Przedstawiciela Boga na podstawie tego, że rzekomo Sam jest On Bogiem, drugą osobą w Bogu, a więc nie Jego Przedstawicielem, lecz Jego częścią. Uniemożliwia także trzeci cel Biblii, ponieważ w wyniku odrzucenia okupu i uniemożliwienia urzędów