Epifaniczny tom 1 – rozdział 8 – str. 532
Pogańskie fałszywe poglądy na temat Boga
pierworodny wszelkiego stworzenia (Kol.1:15, por. z Obj.3:14). Tak więc ani ten wiersz, ani żaden inny nie uczy, że Chrystus istnieje od zawsze.
W następujących wersetach dostarczyliśmy już wystarczająco dużo dowodów na to, że Jezus jest niższy od Ojca: Jan 14:28; 10:29; 1 Kor.3:23; 11:3; 15:28; Filip 2:6 (w poprawnym tłumaczeniu) oraz 1 Ptr.1:3; Ps.45:7,8; Mich.5:4, które są zaledwie kilkoma spośród wielu, jakie mogłyby być przytoczone. Jedyny werset cytowany przez nich na potwierdzenie, że jest On równy Ojcu, to Jan 10:30, który nic nie mówi na ten temat. Omówiliśmy już ten werset, który wcale nie dowodzi, że On i Ojciec są jednym Bogiem. Używają oni Mat.18:20: „gdzie są dwaj albo trzej zgromadzeni … tam jestem w pośrodku ich” oraz Mat.28:20” „oto jestem z wami po wszystkie dni, aż do skończenia wieku” jako dowodu Jego cielesnej wszechobecności, na co odpowiadamy: ich interpretacja musi być błędna, ponieważ cielesna obecność Jezusa przez cały ten wiek ma miejsce w niebie (Dz.3:21). Co więcej, Jego obecność z Kościołem odbywa się przez Ducha Świętego jako Jego przedstawiciela (Jan 14:16-18,26; 15:26; 16:7). Na stosowanie przez nich Mat.28:18: „Dana jest mi wszelka moc na niebie i na ziemi” jako dowodu Jego wszechmocy odpowiadamy: (1) Fragment ten dowodzi, że był taki czas, kiedy nie posiadał On wszelkiej władzy na niebie i na ziemi (dana mi jest), co przeczy posiadaniu przez Niego wszechmocy jako wrodzonego przymiotu; (2) fragment ten dowodzi, iż jest On wyznaczonym Przedstawicielem Boga; (3) wiersz ten przypisuje Mu jako Przedstawicielowi Boga nie wszelką władzę (dynamis), lecz wszelką moc w znaczeniu autorytetu (exousia); (4) fragment ten dowodzi, że wszelka wykonywana przez Niego władza jest sprawowana nie jako Jego własna, lecz jako Boga, którego Przedstawicielem stał się On w zmartwychwstaniu (Żyd.1:3-5; Filip. 2:9-11; Efez.1:19-23; Ob.5:9-13). Żaden werset Biblii nie przypisuje Chrystusowi wszechobecności ani wszechmocy jako Jego własnych wrodzonych cech. Na używanie przez nich Jana 21:17: „Panie,