Epifaniczny tom 1 – rozdział 8 – str. 538
Pogańskie fałszywe poglądy na temat Boga
są przedstawicielami króla, czyni się królowi. Któż jednak stwierdziłby, że tacy sędziowie są królem? Tak i Ananiasz skłamał Piotrowi, który w tym przypadku występował jako apostoł, przedstawiciel Boga, i był jako taki nie tylko narzędziem świętej mocy Boga, lecz także uczestnikiem serca, umysłu i woli Boga – Świętego Ducha Boga, usposobienia. Dlatego skłamał on Duchowi Świętemu, ponieważ Duch Święty zarówno jako Boska moc, jak i usposobienie w Piotrze w tym przypadku reprezentował Boga. Kłamiąc przedstawicielowi Boga, Ananiasz skłamał Bogu. Dowodzi to, iż fragment ten nie potwierdza, że Duch Święty jest Bogiem. Tak więc to szczególne imię Boga nie jest w Biblii przypisywane Duchowi Świętemu. A zatem pierwszy argument piątego rzekomego pośredniego dowodu trójcy – że Biblia przypisuje Duchowi Świętemu szczególne imiona Boga – upada. Trynitarze powołują się na teksty, gdzie występują określenia Duch Boży, Duch Pana oraz Jego (Boga) Duch, twierdząc iż wyrażenia te dowodzą, że Duch jest Bogiem. Równie logicznie moglibyśmy powiedzieć, iż terminy włosy na głowie, pochwa miecza, ogon konia odpowiednio oznaczają głowę, miecz i konia. Jest to ta sama logika, która utrzymuje, że wyrażenie „Syn Boży” dowodzi, że Jezus jest Bogiem, co oznacza, że można być swym własnym ojcem i swym własnym synem, i to w tym samym czasie! Stosując swą logikę z Dz.5:3,4 i z rozważań w związku z wyrażeniami Duch Boży, trynitarze jako dowodu na to, że Duch jest Bogiem używają 1 Kor.3:16: „Czyż nie wiecie, iż kościołem Bożym jesteście, a Duch Boży mieszka w was?” Werset ten ani nie stwierdza, ani nie sugeruje, że Duch Święty jest Bogiem. Święci są Kościołem, świątynią Boga dlatego, że mieszka w nich Duch Boży. Nie dowodzi to jednak, że Duch Boży jest Bogiem. Bóg nie znajduje się w nas osobiście, ponieważ jako osoba znajduje się On w niebie. Jest jednak w nas i mieszka w nas przez Swego Świętego Ducha, świętą moc i usposobienie jako Jego Przedstawiciela, co czyni nas mieszkaniem Boga jako Jego świątyni (Efez.2:20-22). Werset ten nie mówi ani nie sugeruje