Epifaniczny tom 1 – rozdział 8 – str. 545
Pogańskie fałszywe poglądy na temat Boga
nie dowodzi, że Duch Święty nie jest osobą. W ten sposób upada argument trynitarzy na korzyść Ducha Świętego jako osoby oparty na zaimkach rodzaju męskiego z tych wersetów. Ponieważ jednak zwyczajem jest określanie potężnych rzeczy, np. słońca, zaimkami rodzaju męskiego, a mniejszych rzeczy np. księżyca, zaimkami rodzaju żeńskiego – często odnosimy się do Ducha Świętego przy pomocy zaimków rodzaju męskiego, lecz nie chcemy przez to powiedzieć, że jest on osobą.
No i wreszcie, trynitarze proponują siódmy rzekomo pośredni dowód trójcy – stworzenie człowieka na obraz Boga (1 Moj.1:26). Utrzymują oni bowiem, że człowiek jest trójcą – ciałem, duszą i duchem w jednej istocie. Wyciągają zatem wniosek, że Bóg, którego obrazem jest człowiek, musi również być trójcą! Proponujemy kilka argumentów przeciwko temu rzekomemu dowodowi trójcy: (1) Biblia nigdzie nie wskazuje, że obrazem Boga w człowieku jest człowiek w swoim ciele, duszy i duchu; (2) obraz Boga w człowieku polega na jego umysłowym, moralnym i religijnym podobieństwie do Boga (Efez.4:23,24; Kol.3:10); (3) obraz Boga w człowieku jako taki został zatarty, czego dowodem jest fakt odnawiania go u świętych (Efez.4:23; Kol.3:10; Rzym.12:2; Tyt.3:5). Jednak ciało, dusza i duch człowieka nie zostały zatarte, tak więc obraz Boga w człowieku nie może polegać właśnie na tym. Człowiek (4) nie jest trójcą. Jest on jednością, ponieważ człowiek jest duszą, która posiada dwie części – ciało i ducha (w znaczeniu zasady życia – 1 Moj.2:7). Tak więc i Bóg jest jednością, nie trójcą, ponieważ jest On duszą (Iz.42:1; Mat.12:18; Żyd.10:38), która posiada dwie części – ciało (Jan 5:37) oraz ducha (które to słowo nie ma tutaj znaczenia Ducha Świętego, lecz zasady życia – Jan 5:26). Jest to prawdziwe w odniesieniu do każdej innej istoty we wszechświecie obdarzonej zmysłami, Chrystusa, aniołów itp. W ten sposób upada ten rzekomy dowód.