Epifaniczny tom 11 – rozdział 2 – str. 122
Próby wyzwolenia
powiększało ono swą władzę, nigdy nie rezygnując z niczego, co kiedyś udało się osiągnąć, a każdą nową zdobycz wykorzystując jako krok do tego, by przy pomocy kompromisów dyplomatycznych zdobyć jeszcze więcej, aż stopniowo zdobyło supremację – najpierw w sferze kościelnej, a następnie świeckiej. To właśnie w ten sposób papiestwo najpierw stworzyło, a następnie utrwaliło sztukę dyplomacji. Teraz, przez zgromadzone doświadczenie niemal 17 wieków dyplomacji, papiestwo na każde zawołanie ma najsprytniejszych dyplomatów na świecie, twórców kompromisów. W ten sposób papiestwo częściowo wypełniło Dan. 8:25, przebiegłością osiągając sukcesy w swej polityce.
(47) Propozycja faraona została odrzucona przez Mojżesza (w. 25, 26), co przedstawia odrzucenie przez naszego Pana oferty szatana złożonej przez niego za pomocą odpowiednich czynów, zmierzających do kompromisu w kwestii poświęcenia. Zdecydowanie Mojżesza („Musisz dać nam …”; „bydło nasze pójdzie z nami, a nie pozostanie nawet kopyto” – w. 25, 26) w odrzuceniu oferty faraona pójścia na kompromis ilustruje zdecydowanie naszego Pana, który odmówił zawarcia kompromisu w tej sprawie. Szatan był zbyt chytry, proponując kompromis, który w rzeczywistości jedną ręką zabierał to, co zostało zaoferowane drugą. Nasz Pan natomiast był zbyt mądry, by w najmniejszym stopniu zgodzić się na kompromis w tej sprawie, ponieważ przejrzał cel szatana proponującego ten kompromis. Zauważmy, jak odmowa zawarcia kompromisu przez Mojżesza nabierała coraz większego zdecydowania, w miarę wyrażania przez niego tej myśli: „Musisz dać nam ofiary i całopalenia (…) bydło nasze pójdzie z nami, a nie pozostanie nawet kopyto”. Obrazuje to rosnące zdecydowanie naszego Pana, który Swymi czynami odrzucał szatańską propozycję kompromisu w założeniach. Bydło było potrzebne Izraelowi, ponieważ miały z niego pochodzić cielce, będące typem ofiary naszego Pana. Szatańska propozycja kompromisu w przypadku antytypu, zawiera myśli, by nauki na temat okupu oraz wynikające z nich działania Chrystusa na naszą korzyść,