Epifaniczny tom 11 – rozdział 2 – str. 71
Próby wyzwolenia
w drugim adwencie wobec przywódców i innych braci. Pamiętając o tym, jesteśmy w stanie zrozumieć, że ich pierwsze wystąpienie przed szatanem miało miejsce w pierwszej publicznej pracy dokonanej w Paruzji: w pierwszym okrzyku „Oto Oblubieniec”, od wiosny 1877 do wiosny 1878 roku (Mat. 25:6). Na polu literackim ta publiczna praca została dokonana przez (1) czasopismo „The Herald of the Morning” [„Zwiastun poranka”], finansowane i w dużej mierze kierowane przez br. Russella oraz wydawane przez br. Barboura, przy pomocy braci Russella i Patona; (2) książeczkę „The Three Worlds” [„Trzy światy”], napisaną przez p. Barboura oraz sfinansowaną przez br. Russella; oraz (3) traktat br. Russella „The Object and Manner of Our Lord’s Return” [„Cel i sposób powrotu naszego Pana”]. Ta publiczna praca była także wykonywana przez wykłady, przy czym głównymi wykładowcami – pielgrzymami – byli bracia Russell, Barbour, Paton, Keith, Mann, Rice, Jones i Adams. Książka „Trzy światy” była sprzedawana przez pielgrzymów i strzelców, natomiast traktat „Cel i sposób powrotu naszego Pana” był rozprowadzany przez pielgrzymów i ochotników. W ten sposób na małą skalę rozpoczęto pracę strzelecką i ochotniczą, natomiast praca pielgrzymska była wykonywana z pełnym zapałem w tym pierwszym publicznym wysiłku Żniwa. Właśnie ta praca jest pokazana w typie przez słowa wersetu 1.
(4) Arogancka odpowiedź faraona (w.2) była (1) odrzuceniem przymiotów Boga jako wystarczających do usprawiedliwienia Jego prośby o uwolnienie Izraela; (2) odmową uznania Go jako Boga; oraz (3) odmową usłuchania Jego prośby. Jest on w tym typem (1) odrzucenia przez szatana przymiotów Boga jako wystarczających do uzasadnienia prośby Boga, by uwolnił lud Boży ze swego królestwa i niewoli; (2) jego odmowy uznania Go jako Boga; oraz (3) jego odmowy usłuchania Jego prośby. Nie powinniśmy rozumieć, że szatan ustnie udzielił takich odpowiedzi Jezusowi i Kościołowi. Uczynił to raczej swymi czynami,