Epifaniczny tom 11 – rozdział 2 – str. 93
Próby wyzwolenia
tak jak w tych wersetach udzielił Mojżeszowi typicznego pocieszenia, a następnie polecił mu przekazać je Izraelowi. Czyńmy tak wobec siebie, gdy udzieli nam On już Swej obfitej pociechy i zachęty. Prosimy zauważyć, że Bóg ponownie podkreśla tutaj Przymierze Potwierdzone Przysięgą.
(23) Bóg bardzo stosownie powiedział, że Izrael (w. 7) pozna Go jako Jehowę, który wyprowadza go spod ciężarów Egipcjan. Tego bowiem należało się spodziewać: że Bóg – którego natura ma takie przymioty istoty i którego charakter ma takie łaski, jakie posiada Jehowa – okaże się Przyjacielem i Wyzwolicielem Swego uciskanego ludu od jego ciemiężców i że w takiej funkcji zostanie On uznany przez niego jako Jehowa, jego Bóg. Podobnie antytypiczny Izrael, dostrzegający i doświadczający przyjacielskiego i wyzwalającego działania Boga na rzecz Kościoła i świata, w ten sposób pozna, że Bogiem jego przymierza naprawdę jest Jehowa – pod każdym względem doskonały w Swych wszystkich przymiotach istoty i charakteru, swym blaskiem objawiających Go w Jego naturze i charakterze poprzez wspaniałe dzieło wyzwalania i wzmacniania Jego ludu w obronie przed ciemięzcami – obecnie i pod koniec następnego Wieku. Zaprawdę cenne są dla nas ciemiężonych zapewnienia obiecanego nam dziedzictwa niebiańskiego Kanaanu; cenne dla ciemiężonego świata są zapewnienia dotyczące obiecanego dziedzictwa w rajskim Kanaanie, pokazane w typie przez znaczenie dla ciemiężonego Izraela zapewnień o jego obiecanym dziedzictwie w ziemskim Kanaanie (w. 8). Przysięga złożona Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi przedstawia przysięgę dołączoną do Przymierza (1 Moj. 22:16-18), w odniesieniu do Boga, zwłaszcza w Jego przymiocie miłości (Abrahamie), złożoną Jezusowi (Izaakowi) oraz Kościołowi (Jakubowi). Jakże pocieszającą jest dla nas ta przysięga, szczególnie w tych wielkich i bolesnych próbach, w których atakowani jesteśmy przez wszystko to, co ziemskie! Zaprawdę jest ona, umiłowani, kotwicą naszej duszy – zarówno pewną, jak i trwałą, wchodzącą poza zasłonę, za którą wszedł dla naszego dobra Przewodnik – Jezus,