Epifaniczny tom 11 – rozdział 2 – str. 96
Próby wyzwolenia
z powodu większego ciemiężenia opisanego w 2 Moj. 5. Poselstwo to było powtórzeniem tego, co możemy znaleźć w wersetach 1-8, i bezpośrednio po nim zostało przedstawione przez Mojżesza Izraelowi (w. 9). Stanie się to jasne, jeśli spojrzymy na ten antytypiczny wzrost ciemiężenia szczególnie z punktu widzenia błędu. Na wiosnę 1878 roku bracia spodziewali się nie tylko powrotu łaski do Izraela (B 247, ak.3), lecz także tego, że nie tylko śpiący święci, lecz także ci żyjący dostąpią przemiany 16 Nisan 1878 roku, jako równoległości zmartwychwstania naszego Pana (Z '16,38,4). Było to ogłaszane nie tylko prywatnie, lecz także publicznie. Gdy przemiana żyjących świętych nie nastąpiła zgodnie z zapowiedziami, doprowadziło to do (1) zwrócenia się wielu ludzi przeciwko ruchowi prawdy jako ruchowi podającemu fałszywe proroctwa; oraz (2) do tego, że p. Barbour (który radykalnie i dogmatycznie bronił tej przemiany w tym czasie, podczas gdy br. Russell, choć jej oczekiwał, mówił też braciom, by byli ostrożni co do tego, ponieważ w żadnym wypadku nie jest to dogmatem), chcąc utrzymać pozycję nauczyciela, próbował odwrócić uwagę od tego błędu, zaprzeczając okupowi i w ten sposób rozpoczynając i nasilając pierwsze przesiewanie Żniwa, które z całym rozmachem trwało aż do października 1881 roku. Antytypiczni Izraelici – zarówno ci spłodzeni, jak i niespłodzeni z Ducha, poza ruchem prawdy – widząc te dwie niekorzystne rzeczy (fałszywą zapowiedź, której nieprawdziwość została potwierdzona tym wydarzeniem, oraz kontrowersję wokół okupu toczącą się wśród ludu prawdy), naturalnie odnosili się z dystansem do tego poselstwa. Ponadto, wielu antytypicznych Izraelitów, nie wiedząc o tych dwu wyżej wspomnianych niekorzystnych warunkach, mimo to było tak zaślepionych błędem Babilonu co do Kościoła w Boskim planie, co do obecnego życia kończącego wszelki okres próby, wiecznych mąk, dnia sądu, Boskiej sprawiedliwości, dnia gniewu itd., że uważali, iż poselstwo restytucji jest zbyt piękne, by było prawdziwe, a wysokie powołanie – zbyt wielkie, by mogli do niego aspirować. Z tego powodu nie słuchali poselstwa, jakie Jezus podawał między kwietniem 1878 a październikiem 1881 roku. Wzmożony ucisk w postaci grzechu