WYZWOLENIE PIERWORODNYCH

2 Moj.11:1-13:22

ZAGROŻENIE DZIESIĄTĄ PLAGĄ – BARANEK PASCHALNY I WIECZERZA – PEWNE SZCZEGÓŁY ZWIĄZANE Z PASCHĄ – PIERWORODNI – PODARUNKI POŻEGNALNE – POZOSTAŁE SZCZEGÓŁY ZWIĄZANE Z PASCHĄ – WYJŚCIE

      Rozmowa między Mojżeszem i faraonem, rozpoczęta w 2Moj. 10:24, jest kontynuowana w 2Moj. 11:4-8, a wersety 1-3 zostały podane jako wtrącenie. Pierwsze zdanie wersetu 1 powinno być przetłumaczone następująco: „Bo był rzekł [czas zaprzeszły, zanikający obecnie w języku polskim, wskazujący na czynność przeszłą poprzedzającą inną czynność przeszłą – przypis tł.] Pan do Mojżesza: Jeszcze jedną plagę przywiodę na Egipt …„. Powody, dla których proponujemy taki przekład, są następujące: (1) Wersety 4-8 wyraźnie podają kontynuację rozmowy z 2Moj. 10:24-29, w przeciwnym razie bowiem musielibyśmy stwierdzić, że Mojżesz złamał swoje słowo dane w wersecie 29, a to oznaczałoby, że nasz Pan w antytypie złamał Swoje słowo, co jest niemożliwe. (2) Z punktu widzenia gramatyki wyżej zaproponowane tłumaczenie jest równie poprawne, jak wersja przekładu A.V. (3) Fakt kontynuacji w wersetach 4-8 rozmowy z 2Moj. 10:24-29 wymaga traktowania wersetów 1-3 jako wtrącenia. (4) Ponieważ są one wtrąceniem, wyżej proponowane tłumaczenie jest konieczne zamiast wersji przekładu A.V. Wersety 1-3 są zatem podane jako wtrącenie, by połączyć pierwszą i drugą część rozmowy, gdyż podają powód słów Mojżesza z wersetów 4-8. W 2Moj. 3:19-22; 4:23; 7:1-5 Bóg powiedział Mojżeszowi rzeczy podane w wersetach 1-3, ponieważ te trzy wersety odnoszą się do słów zawartych w tych cytatach. Najstarszy istniejący manuskrypt hebrajski podaje następujące brzmienie pierwszego zdania wersetu 3: „Bo dam łaskę ludu w oczach Egipcjan”. Ta wersja wydaje się lepsza, ponieważ jest ona kontynuacją tego,

poprzednia strona – następna strona