Epifaniczny tom 11 – rozdział 3 – str. 146
Wyzwolenie pierworodnych
co Bóg mówił w wersetach 1, 2 w pierwszej osobie. Czasownik był – podany kursywą, co dowodzi, iż nie ma on w oryginale odpowiadającego mu słowa hebrajskiego – został dodany do drugiego zdania wersetu 3. Bardziej właściwe byłoby zastąpienie go czasownikiem będzie. Innymi słowy, wszystkie trzy wersety zawierają ponowne przedstawienie rzeczy, które Bóg wcześniej wypowiedział i które polecił Mojżeszowi przekazać faraonowi, co ten uczynił w wersetach 4-8.
(2) Zatem plagą, o której mówi werset 1, jest plaga dziesiąta – śmierć pierworodnych z ludzi i zwierząt, będąca typem śmierci niewiernych i kontrolowanych przez szatana nowych stworzeń oraz ich człowieczeństwa. Ta antytypiczna plaga jest wymierzana przez wielki ucisk. Śmierć typicznych pierworodnych dotknęła faraona i Egipcjan („na faraona i na Egipt” – w. 1 [hebrajskie słowo Mitzraim oznacza albo Egipt, albo Egipcjan; tutaj bardziej odnosi się do ludzi niż do kraju]), a śmierć antytypicznych pierworodnych dotknie szatana. Jego pierworodnym jest rzymskokatolicka hierarchia, która przynajmniej do listopada 1916 roku składała się z nowych stworzeń. Jej rozpad w postaci śmierci każdego jej członka z pewnością dotknie szatana. Dotknie ona także jego sług (Egipcjan), których pierworodnymi są inne niewierne nowe stworzenia. Ich odejście na wieki, będzie dla nich głębokim smutkiem. Tak jak w typie Bóg zapowiedział, że dziesiąta plaga zmusi faraona do odesłania Izraela, tak zapowiedział On w antytypie („wypuści was stąd” – w. 1), że antytypiczna dziesiąta plaga zmusi szatana do wypuszczenia na wolność antytypicznego Izraela. Co więcej, Boska zapowiedź, że odsyłając Izrael, faraon będzie wypędzał go i bardzo nalegał na jego odejście, przedstawia Jego zapowiedź, że antytypiczny Izrael będzie natarczywie wypędzany z królestwa szatana. Wskazuje to na prześladowania, ostracyzm, bojkotowanie, symboliczne ścinanie itp., jakie miały być udziałem ludu Bożego w czasie wypędzania go z królestwa szatana. Odnoszą się one oczywiście do niesprawiedliwości już wyrządzonych oraz tych, jakie spotkają jeszcze lud Boży ze strony antytypicznych Egipcjan w czasie ucisku, począwszy od 1914 roku. Fakt wyzwolenia z antytypicznego Egiptu,