Epifaniczny tom 11 – rozdział 3 – str. 167
Wyzwolenie pierworodnych
– jest pokazane w typie w kropieniu górnej części odrzwi, nadproża, krwią baranka. Kropiąc obydwa boczne słupy odrzwi, głowa każdego domu reprezentuje zatem Chrystusa, który na polecenie Boga przypisuje Swoją zasługę Boskiej sprawiedliwości za nas. Kropiąc nadproże, reprezentuje Boga przypisującego zasługę, sprawiedliwość Chrystusa nam. W ten sposób całe dzieło Boga i Chrystusa usprawiedliwiające nas jest zobrazowane w kropieniu krwią baranka na nadprożu i odrzwiach. Fakt, że kropione miały być odrzwia i nadproża tylko tych domów (w. 7), w których spożywano baranka, przedstawia fakt, że zasługa miała być przypisana tylko na rzecz tych, którzy wiarą przyswajają sobie antytypicznego Baranka. Chwała niech będzie naszemu Bogu i Barankowi za tę wielką łaskę dla domu wiary!
(25) Polecenie, by jeść mięso baranka w nocy 14 Nisan (tej nocy – w. 8) przedstawia polecenie na cały Wiek Ewangelii, by przyswajać sobie wiarą doskonałe człowieczeństwo Chrystusa – Jego prawo do życia oraz Jego prawa życiowe. Przyswajanie wiarą jest bowiem jednym ze znaczeń symbolicznego jedzenia (Jan 6:40, 47; por. z w. 50, 51 53-57). W odnośnikach do Jana 6 stwierdzamy, że symboliczne jedzenie jest porównane z wierzeniem, a symbole te różnią się tylko spożywanymi rzeczami. W jednym przypadku jest to antytypiczny Baranek, w tym drugim – antytypiczna manna, a w obu przypadkach chodzi o ludzką zasługę naszego Pana. Tak jak baranek w Egipcie mógł być spożywany tylko 14 Nisan 1615 p.n.e., tak tylko w czasie Wieku Ewangelii zasługa naszego Pana może być spożywana wyłącznie przez wiarę. W Tysiącleciu będzie ona przyswajana przez wiarę i uczynki. Polecenie, by jeść baranka pieczonego (w. 8, 9) zawiera kilka myśli. Pieczenie baranka przede wszystkim wydaje się reprezentować to, że antytypiczny Baranek musi przejść przez ogniste próby w najwyższym stopniu, a po drugie, że mimo to jego symboliczne wartości odżywcze nie zostaną w ten sposób pomniejszone. Mięso zawiera dużo azotu, który traci się podczas gotowania; dlatego gotowane mięso jest mięsem niedoskonałym i z tego powodu ma mniejsze lub większe braki wartości odżywczych. Ugotowanie typicznego baranka (w. 9) przedstawiałoby zatem myśl,