Epifaniczny tom 11 – rozdział 3 – str. 179
Wyzwolenie pierworodnych
(35) Powtórzenie polecenia używania przaśnego chleba – zarówno w czasie Paschy w Egipcie, jak i kolejnych świąt Paschy przez cały Wiek (w. 17) – przedstawia fakt, że wielokrotnie miało być podawane polecenie obchodzenia prawdziwej antytypicznej uczty oraz corocznej Wieczerzy Pańskiej, z antytypicznym przaśnym chlebem – chlebem szczerości (czystego życia) i prawdy (1 Kor. 5:8). W antytypie oczywiście często były podawane napomnienia, by tak czynić. Powód podany dla typicznej uczty przaśnego chleba w Egipcie i każdego roku („albowiem w ten dzień wywiodłem wojska wasze z ziemi egipskiej”) dotyczy pierwszego i corocznego obchodzenia tego święta, ponieważ takie wyzwolenie zasługiwało na pierwsze i coroczne świętowanie. To samo jest prawdą w odniesieniu do naszych obydwu uczt – prawdziwej i symbolicznej. Wyzwolenie nas z antytypicznego Egiptu zasługuje na naszą ocenę wyrażoną przez chrześcijańskie życie, tak jak rocznica zabicia naszego Baranka słusznie zasługuje na jego coroczne symboliczne upamiętnienie, na nasze przyswajanie go przez nas oraz na nasze chrześcijańskie życie zgodne z tym. Dlatego zarówno w typie, jak i w antytypie wielokrotne napominanie do obchodzenia stosownych uczt było właściwe przez całą pierwszą ucztę oraz w czasie corocznej Paschy Wieku Żydowskiego, jak również przez cały czas prawdziwej i symbolicznej uczty Wieku Ewangelii (przez wszystkie pokolenia jako postanowienie na cały Wiek – w. 17). „Napominajcie jedni drugich każdego dnia!”
(36) Werset 18 podaje, kiedy Pascha miała się rozpocząć i skończyć oraz jak długo miała trwać. By właściwie zrozumieć tę kwestię, musimy pamiętać, że dniem uczty baranka paschalnego był 14 dzień miesiąca i był on oddzielny od siedmiu dni święta Paschy, jakie po nim następowały od 15 do 21 włącznie. Gdy mowa jest o siedmiu dniach Paschy, chodzi o święto Paschy od 15 do 21 włącznie, jako oddzielne od 14, gdy baranek był zabijany i spożywany. W rzeczywistości całe świętowanie obejmowało osiem dni. Chociaż podczas