Epifaniczny tom 11 – rozdział 3 – str. 183
Wyzwolenie pierworodnych
pod przypisaną zasługą przez cały Wiek Ewangelii, dopóki ten Wiek całkowicie się nie zakończy, tj, tak długo, jak długo będzie jeszcze działać usprawiedliwienie z wiary. Dopiero wtedy będzie mógł on przestać ufać w ochronę przypisanej zasługi, gdy zasługa ta przestanie działać wobec każdej jednostki, która wówczas będzie bezpieczna, posiadając swe dziedzictwo. Obyśmy wszyscy – czy to należący do Maluczkiego Stadka, Wielkiej Kompanii, Młodocianych Godnych czy usprawiedliwionych z wiary – przebywali w sposób ożywiony lub próbny pod ochroną tej drogocennej krwi, pod naszym jedynym schronieniem w czasie antytypicznej nocy 14 Nisan.
(40) Omawiając wyżej wersety 12, 13, wyjaśniliśmy już myśli z wersetu 23. Nie będziemy więc powtarzać tutaj podanego tam wyjaśnienia. Omawiając werset 14, wyjaśniliśmy też myśl z wersetu 24. Moglibyśmy jednak dodać, że pod słowem „tego” w wersecie 24 chodzi o wyzwolenie pierworodnych przez krew baranka i spożywanie jego mięsa, tak jak wskazuje na to związek z wersetem 23. Miało to być uroczyście obchodzone każdego roku przez zabicie i spożywanie corocznego baranka, tak jak doroczna Wieczerza Pańska jest corocznym upamiętnieniem naszego wyzwolenia przez śmierć naszego Baranka i nasze karmienie się Nim (1 Kor. 11:26). To, że wyrażenie „tego” w oczywisty sposób nie odnosi się do wszystkiego, co wiąże się z pierwszą Paschą, jest oczywiste na podstawie kilku rzeczy w typicznym i antytypicznym dorocznym święcie. W czasie dorocznych świąt baranek nie był wybierany dziesiątego dnia, tak samo jak i my nie wybieramy chleba i wina 10 Nisan do naszej corocznej Pamiątki. Podobnie, w późniejszych świętach krew baranka nie była kropiona na nadproża i odrzwia, tak jak w Wieczerzy Pańskiej nie ma niczego, co odpowiadałoby temu. Wreszcie, w czasie dorocznej Paschy baranek nie był jedzony w pośpiechu, tak jak i my nie obchodzimy w pośpiechu Wieczerzy Pańskiej. Wyrażenie „tego” odnosi się zatem do wyzwolenia pierworodnych przez zabicie baranka i jedzenie jego mięsa. Zatem zabicie baranka, spożywanie jego mięsa