Epifaniczny tom 11 – rozdział 3 – str. 190
Wyzwolenie pierworodnych
że o Wielkiej Kompanii jest mowa jako o więźniach. Jest to także myślą Żyd. 2:15: „po wszystek czas żywota podlegli byli niewoli” (Psalm 69:34).
(46) Zatem wyrażenie „więzień, który był w więzieniu” odnosi się do Wielkiej Kompanii (w. 29). Pamiętając o tym, że chociaż przez cały Wiek Ewangelii byli utracjusze koron, a Wielka Kompania jako klasa pojawia się dopiero w czasie ucisku – Epifanii (Obj. 7:9; 2Tym. 4:1) – widzimy, że dopiero od roku 1917 mógł pojawić się „więzień, który był w więzieniu” – Wielka Kompania. Kim są pierworodni tego więźnia? Będący nowymi stworzeniami przywódcy Wielkiej Kompanii, którzy wprowadzili członków tej klasy w błąd – ci fałszywi nauczyciele, który są pokazani w typie przez Abihu [w B.G. Abiju] (Cienie Przybytku, str. 119; zob. przypis w wydaniach począwszy od roku 1910 i przez kilka lat po śmierci naszego Pastora); będący nowymi stworzeniami członkowie antytypicznego Jambresa (2Tym. 3:1-9) oraz będący nowymi stworzeniami członkowie szóstego męża z bronią ku zabijaniu (Ezech. 9:6,7; 1Kor. 3:17). To oni są pierworodnymi małego Egiptu i to oni giną razem z pierworodnymi wielkiego (antytypicznego) Egiptu, jako antytyp pierworodnego więźnia, który był w więzieniu. Zatem w tym okresie, między rokiem 1914 a 1954, na wieki przestaną istnieć wszyscy jeszcze żyjący przesiewacze wśród nowych stworzeń z pięciu przesiewań oraz wszyscy przesiewacze wśród nowych stworzeń z szóstego przesiewania. Tak więc na wieki przestaną istnieć nie tylko jeszcze żyjący spłodzeni z Ducha przesiewacze przeciwko okupowi i ofierze za grzech, lecz także jeszcze żyjący spłodzeni z Ducha przesiewacze z czterech pozostałych przesiewań: nowe stworzenia, które w Paruzji – antytypiczny Nadab – ofiarowały przed Panem obcy ogień i przeżyły do okresu Epifanii, a także nowe stworzenia, które ofiarują przed Panem obcy ogień w Epifanii – antytypiczny Abihu. Nowe stworzenia ofiarujące obcy ogień popadły w straszny stan. Powinniśmy obawiać się i drżeć, abyśmy – pijani od błędu (3Moj. 10:1,2,8-11) – arogancko nie stawali przed Panem, nie zajmowali się sprawami Pana, z obcym ogniem – fałszywymi doktrynami, w naszych kadzielnicach – tekstach biblijnych.