Epifaniczny tom 11 – rozdział 3 – str. 197
Wyzwolenie pierworodnych
oraz jego wypełnienie w wersetach 35, 36 było całkowicie słuszne i rozsądne. Odsuwa to często podnoszony przez niewierzących zarzut co do moralnych nauk Biblii.
(53) Spójrzmy na antytyp wersetów 35, 36. Nie będzie to coś całkowicie nowego, ponieważ ogólne rzeczy w nich zawarte omówiliśmy komentując 2Moj. 3:22; 11:2,3. Tutaj mamy przedstawione wypełnienie się tych poleceń jako historycznych faktów, tak jak pokazują to wersety 35, 36 („synowie izraelscy uczynili według rozkazania Mojżeszowego”, tj. jak zostało to podane w 2Moj. 3:22; 11:2,3). Jak zauważyliśmy wtedy, wyroby (dosłownie naczynia) ze srebra i złota reprezentują Boskie prawdy (1Kor. 3:12), które antytypiczni Izraelici wydobywali z wyznań, pism, wykładów i rozmów antytypicznych Egipcjan przez odrzucanie występujących tam błędów oraz harmonizowanie prawd samych z sobą i z innymi prawdami. Głównymi tak wydobytymi prawdami było dwanaście szafarskich doktryn dwunastu denominacji chrześcijaństwa. Niektóre inne spośród nich to częściowe prawdy nauczane, a następnie przez rożne denominacje przeciwstawiane sobie nawzajem, takie jak doktryny wolnej łaski arminian i kalwinistycznego wyboru, które zostały zharmonizowane przez odrzucenie z nich sekciarskich błędów z nimi związanych oraz przez przypisanie ich działania do różnych dyspensacji i wykazanie ich prawdziwego wzajemnego związku; doktryna uniwersalistów na temat wiecznego zbawienia dla wszystkich oraz ewangelickie wieczne zbawienie przez ignorancję dla pogan, niemowląt i osób chorych umysłowo, które zostały zharmonizowane przez odrzucenie ich błędów oraz przypisanie pierwszej doktryny do powszechnego zbawienia z Adamowego potępienia, a drugiej – do próby dla wszystkich niewybranych w Tysiącleciu; unitariańska teoria, że Jezus był zwykłym człowiekiem, oraz „ortodoksyjna” teoria osoby Jezusa jako boga-człowieka, które zostały zharmonizowane przez odrzucenie błędów z obydwu i przez przypisanie oddzielnych i różnych natur przed-ludzkiemu,