Epifaniczny tom 11 – rozdział 3 – str. 204
Wyzwolenie pierworodnych
Podróż z Suchot do Etam nie jest opisana w wersecie 37. Dla pełnego obrazu omówimy ją jednak tutaj, tak jak jest ona podana w 2Moj. 13:20. Podróż z Suchot do Etam (granica morza) przedstawia postęp w łasce, wiedzy i służbie, niezbędny dla każdego, kto chce znaleźć swoje miejsce w Epifanii. Antytypiczne Etam, osiągnięte przez wszystkich z wyjątkiem stronniczych zwolenników Towarzystwa do czasu, gdy ludzkość stanie się symbolicznym huczącym morzem rewolucji, jest typem w pełni rozdzielonego stanu ludu Pana jako jednej grupy Kapłanów i 60 grup Lewitów, przy czym każda grupa będzie miała swoje ustalone miejsce, w wyniku czego rozdzielenie zostanie zakończone. Przebywanie w Etam reprezentuje doświadczenia, przez jakie przechodzi każdy, by zachować swoje odpowiednie miejsce wśród Kapłanów lub w jednej z 60 grup Lewitów. Stan antytypicznego Etam będzie zatem trwał tak długo, dopóki Maluczkie Stadko, Wielka Kompania i Młodociani Godni nie opuszczą tego świata. Położenie Etam na granicy pustyni obrazuje, że stan antytypicznego Etam bezpośrednio poprzedza stan tysiącletniej restytucji, której typem była pustynia, przez którą Izrael podróżował do Morza Czerwonego. Podróżowanie Izraelitów przez pustynię jest typem postępowania ludzkości Gościńcem Świątobliwości (Izaj. 35:8), natomiast dotarcie przez nich do Morza Czerwonego reprezentuje dojście ludzkości do ostatecznej próby w Małym Okresie (Obj. 20:7-9).
(60) Znaczna liczba dorosłych mężczyzn izraelskich (600.000 – w. 37) przedstawia znaczną liczbę rozwiniętych braci Maluczkiego Stadka, Wielkiej Kompanii i Młodocianych Godnych, którzy opuszczają i jeszcze opuszczą antytypiczny Egipt, natomiast izraelskie dzieci są typem nierozwiniętych braci z tych trzech klas. W typie ludem pospolitym (w. 38) byli nie będący Izraelitami jeńcy, niewolnicy i niezadowoleni w Egipcie, którzy chcieli go opuścić, by zdobyć wolność gdzie indziej. Są oni typem tych, którzy zmęczyli się lub jeszcze zmęczą uciskiem królestwa szatana i którzy w mniejszym lub większym stopniu związali się lub jeszcze zwiążą się z ludem Pana, w pewnym stopniu wierząc i praktykując prawdę, lecz nie poświęcając się. Trzody i bydła (w. 38) Izraelitów obrazują człowieczeństwo trzech poświęconych klas,